Sittst över dien lütt Book un spintiseerst di we'r n' Grund för een Gedicht heran. Dat AB(C), wat ik ut mien groten Finstern seh, heff ik nu al in dree Dage dördeklineert, aver so gau bün ik nich dor vun mien Riemelkunst af to kriegen. Hüüt weern de lütten grönen Männers mit Knippels op de Loop, wat ja Nordic Walking to seggt warrt; een lütt Fru sä, se maakt dor nich mit, de Knippesl, dor wurrn ehr to veel Miegemcken mit doothaut, na, wenn dat man de Grund weer. Aver hest ja licht mol een Saak, de di opstöten deit, dat dor nix nakummt. Ik bün ja ganz un gor nich so. Dat is blots, dat ik keen Bade-Pantüffeln, Badebüxen, Swemmbäders, Sport-Montuuren, Gymnasiastik-Disco-Musik, Turnhallen-Rook afkann. Wat sä mien Nahwer jüst, mußt blots töven, denn kummt dat Leven na di, wat du dat nu lieden kannst oder nich.
Dor is een Licht
in disse Nacht
wiest di de Richt
vörschreven sach
wenn wat mallöört
wenn't mol passeert
nich lang överleggen
sunst löppst verkehrt.
De Mann op't Schild
is op de Loop
he hett dat hild
he is in Not
villicht dat't brennt
he weet, wohen
keen Tiet to överleggen
wenn eener rennt.
Schild is gröön
is allen bekannt
hest al veel sehen
in Stadt un Land
de Füerwehr
de schrifft dat vör
bruukst sülvst nich överleggen
worum, wennehr.
Dat Schild un ik
in disse Nacht
bruuk uk een Richt
ganz veel an dacht
weer op de Loop
harr dat so hild
mit Överleggen mien Not
as de Mann op dat Schild.
T.u.M.V.I.
