Blitzeis - weetst Bescheed, noch daut dat op alle Kanten un Sieten, vun Ies is nix to marken un hoffentlig geiht dat woanners bit'Huus uk nich so scharp to Gericht as bi uns, wo keeneen so recht insehen kann, worum de School nu uk in de oole Giebelstadt utfallen schall. Een in Kiel hett seggt, de Kinner blievt to Huus, denn mutt so sien, dat gült uk hier, denn dor hett Adje de Bumann för sorgt, dat de schöne stolte un eenstmols frie Stadt an de Traav na dat ungedeelte Land överdragen wurr. Schoolfrie uk hier. Nu kann'k mi'n beten Tiet laten un mien Blog noch'n lütt Text mitgeven. Dat keem mi hüüt morgen an, dat Johr 72 to fiern, wo sik mien Leven umstellt hett un ik mien "Frünne för't Leven" an de Uni in Kiel drapen heff. As ik de Wöer opschreev, dor weer so'n dröge oole Blues in mien Ohren.
1972 as ik 18 weer
is binah nich mehr wohr
so lang is't her.
Liekers bild'k mi in
weet noch., wo dat weer
1972 as ik 18 weer.
1972 as ik 18 weer
68 weer nu al veer Johr her.
Harrn böse Unkels lehrt
wat anners weer
lange Hoor un nieg Maneer'n
1972 as ik 18 weer.
1972 as ik 18 weer
geeng dat na de Maand
mol eben hen un her.
Domols weer dat wohr
hüüt glöövt't binah keen Minsch mehr
as 1972 as ik 18 weer.
1972 as ik 18 weer
wat links leeg oder dröben
so smuck weer dat nich mehr.
Gräsig Keerls un luute Wiever
wulln wi Jungen lang nich mehr.
HohohoChiming
dat harrn wi toveel höört.
1972 as ik 18 weer
Heide sprung so wiet
un kreeg Gold dorför.
Allens weer so fein
hett de Terror-Lüüd stört.
Freden för Olympia
geev't nu nich mehr.
1972 as ik 18 weer
John, Paul, George un Ringo
wullen al lang nich mehr.
Se harrn uns soveel geven
Love un Yeah, Yeah, Yeah.
de Musik, de dorna keem
de döcht al lang nix mehr.
1972 as ik 18 weer
Kinnerttiet vörbi
na School bruukt ik nich mehr.
Schull nu hen na Kiel
gau mol wat studeern
man ik weer so jung un bang vör jede Dör.
1972 as ik 18 weer
harr'k dat mit de Leev
noch ümmer nich kapeert.
Heff wat dat so geev
in Book un Film studeert.
Wunnert mi, worum
mi sowat nich passeert.
1972 as ik 18 weer
mit Mudder geeng't bargdal
wat weer blots los mit ehr.
Funn an't Leven nix
wat wat bedüüd för ehr.
Ik weer 18, se weer 60
na mi keem nix mehr.
1972 as ik 18 weer
jede Dag dor geev't wat
dat wat Nieges weer.
Jean-Luc, Jim un Becky
all vun ganz wiet her.
Man dor keem ik nich hen
weil ik vun't Eng-land weer,
1972 as ik 18 weer
söchte een poor Frünne
un denn funn ik veer.
Hebben tosamen
een poor Stappen
vun uns Leven utprobeert
helpen uns bit hüüt
wenn wedder wat mallöört.
1972 as ik 18 weer
fraag mi, wat dor blifft
un wat ik dor ut lehr.
Mi warrt ganz warm
denk ik an dat, wat weer.
So een ganz vun vöörn
belääv ik nu nich mehr.
T.u.M.V.I.
