Groot un lütt. Dat Book, wat ik nu bald vull riemelt heff, is man lütt; vörn aver is de grote Eiffeltorn dorop; dat Dichten vun güstern sünd man blots een poor Reegen, aver wat dor achter steiht, dünkt mi heel groot un vull Bedüden.Weer't blots nich so swoor, dat to wohren, wat een hier un dor allens föhlt hett; man dat is nich blots een Unglück, dat kann uk mol ganz guud ween, sunst wurr mien Jung sik veel to lang an quälen maten, wat em güstern mallöört. Man dat schient, as harr he doch dat Glück, dat to dat Verleeren uk Finnen hören kann, dat maakt denn minnst twee Sieden Freud. Villicht jüst so dat Kopen un Verkopen, wat wi güstern bi grote Hitten däen, man de Lüüd op de Speelbudenplatz harrn uk schöne Saken un "Das ist doch ein fairer Preis". So keem ik to'n Notenständer, de richtig swoor weer un de ik nu bruken kann, weil ik mien niegen Texten gor nich all in mien Kopp mehr wohren kann. Dat sä ik denn uk een poor Maal to veel, wull mi för den jungen Mann we'r wichtig doon un mußt mi vun de Fru an mien Siet uk noch utlachen laten: "Hallo, Volkert..." Wöllt hapen, wat de Prüfen vun hüüt morgen uk guud gahn warrn; Hauptsaak, ik stell de richtigen Fragens.
Heff hüüt rein noch gor nix schreven
leeg sach an dat gude Leven:
Du mit mi.
Ik mit di.
Dag geeng meist to gau vörbi.
Heff hüüt an nch gor nix dacht
wo ik vun dröömt ef disse Nach:
Du mit mi.
Ik mit di.
Nach geeng meist to gau vörbi.
Wat schallst mit Riemels un Gedicht
wenn dien Muse bi de liggt?
Ik wurr seggen, laat dat Schrieven
för den Ogenblick lang blieven.
Heff hüüt rein noch gor nix seggt
över de tokamen Tiet öve'rleggt:
Du mit mi.
Ik mit di.
Geeng nich all so gau vörbi.
Will achteran noch gau noteeren
wo de Stünnen hüüt all weern:
Du mit mi.
ik mit di.
Schaad, de Dag is al vörbi.
T.u.M.V.I.
