So een feine Sünnschiendag; sogor de Vadderdags-Tour-Keerls hebben sik engermaten benahmen; de mehrsten Lüüd, de wi in 't Künstler-Dörp Barnitz bemöten, weern uk tofreden un froh, an disse schöne Placken mit luter schöne Saken to verwielen. Kunnst binah bang ween, wat de Barnitz-Lüüd sik dor to veel opnödigt hebben, aver so kamen ehr Biller un Kunstsaken uk mol vör't Brett un warrn sach uk vun de een un anner köfft. In de Kroog heff ik eenmol een Danztee fiert, hett uk so engermaten lückt. Ik dach, vele Lüüd wurr ik sach to mien 60. Burdsdag gor nich mehr inladen könen, denn so lang noch mit de Football in de Gang to blieven oder mit mien anner Rebeten, dat weetst sodennig nich. Överhaupt is so'n "5er" uk een gude Grund för een Fest, meent een vun mien Tanten - se warrt 85 - un denn mött wi sach we'r mol na NF. Sunst weer ik mit de "Kunst" nich överall inverstahn. To veel Ideen warrn uk to gau un ohn veel Nadenken an de Wand hungen. An't besten weer't af un to, se wurrn blots "ohne Titel" schrieven, denn nicht hinter jedem deutschen Wort st Tiefe zu vermuten. Aver ik will schön still ween, denn uk hier blifft dat veel bi Huschnusch. Villicht geiht bi disse Leed uk mehr um de Ehr, de ik de Wöer un de Blog doon will, as dat dat regelrecht nödig deit. Heff eenfach to velen vun disse grissel-Riemelie. Wunner mi sülvst, wo gau dat vun hell na duster geiht. Egaal wat vun Siet vun mien lütt Dage-Böker ik opslagen do, is dor de Gilb in de Gedanken to sehen.
Wedder leggen sik de Schadden
över mien Sinneeren.
Sünd se wedder dor
de doch al so wiet weg weern.
Wedder krüppt de Küll
we'r rin hier in mien Hart.
Uk wenn ik't nich will
mark ik, wo't koolt un duster warrt.
Wedder reckt een Woord
oder weer't een Ogenblick.
Een dä mi een Tort
hett 't nich markt un wunnert sik
wo een, de sunst fröhlig dä, sik in't Kummerhock insparrt
un wenn ik't nich will
is't koolt un düster in mien Hart.
We'r versöken nix to wiesen
denk dat liesen
maak keen Mucks.
Warr vesöken un di wiesen
ik weer för Stimmung
un för Jux.
Wedder op de Schuller
all de doren Lasten bören.
Worum mußt ik mi
mit de ganze Welt vertörnen?
Keen Wunner, wenn't um mi
ganz still un eensaam warrt
uk wenn'k dat nich will
wat dat so koolt un düster warrt.
As jedeen Minsch bruuk ik uk dat Licht.
As jedeen Minsch bet frie Sicht.
As jeden Minsch
een Sünnschienstrahl
uk wenn'k mi wünsch
heff ik keen Wahl.
Wedder geiht't liek daal
wo ik doch al ganz baben weer.
De ganze Welt egaal
dorbi harr'k doch so veel vör.
Wedder blots een "Nä"
wo't mit een "Ja" allens lichter warrt
kann dor nix bi doon
wenn't in mi koolt un düster warrt.
T.u.M.V.I.
