Wat kann so'n Cumputer sik allens blots fein marken. He wußt dat noch, ik nich mehr, wat ik al mol een "Versöök dat" instellt heff; harr de Sing un de Sang ganz ut mien Denken un Hören streken. Dat kummt dorvun, denn dat is toveel för een Kopp un twee Ohren, wat ik hier anstell, Dag för Dag. Man ik dach, wat ik disse Wuchenend veel ünnerwegens bün un nich veel Tiet heff för Gedanken um Leeder un Kumponeren.Dorum schall noch disse lütte Nullnummer in den Blog. Hüüt morgen schreev ik een Lex över mien "rode Stuuv", wo ik nich ruutkeem, uk wenn de Farv egentlig slecht uttoholen weer. Man dor stunn allens um mi rum, wat ik to't Leven bruukt. Leider denn uk de Cumputer, mit de ik via Debitel denn in't grote WieteWeltWark keem un dor denn nu uk rein gor nich ruutfunn.De Kolleeg op't Bild hett ut de Stuuv ruutfunnen un wenn't so weer, wat dat wohr weer, dat mit de Reis na de Maand, denn much ik em noch nadräglig graleren. Sunst mögen wi ja nu binah nix mehr glöven, wat se dor schrifft, ro'n Bispill över DSK, de se bi de Kanthaak hebben. "Perpwalk" schall dat heeten, wat se dor mit em vörharrn. Erstmol för de Kameras stellen, Iesen an de Arms, de Rest warrt sik finnen. Wohrschienlig hebben se den Franzoos mol een mitgeven wullt, denn de muchen ja nich mitmaken, bi dat Lögenstück um den Irak. Kolleeg meent, dat weer allens noch as in de Westerns, de he sik ümmer so geern ankeken hett. Oog um Oog.
Versöök dat
riskeer wat
un maak wat dorvun
nich ümmer blots bang ween
dat dor wat passeeren kunn.
Versöök dat, riskeer wat
hest soveel nich waagt.
Nu is't al wat laat
un dat liggt di op de Maag.
Versöök dat
riskeer dat
hool op, di to tieren.
An't Enne, dor is we'r een Grund
noch mol wat to fern.
Du kunnst di an freuen
wat dat Leven di gifft.
Kunn doch ween
dat noch noog över is.
Versöök dat
riskeer dat
un schull dor nix ut warrn
so is dat nu mol
uk nix maakt mol veel Larm.
Du büst as de anner
de nich weet, wat he wünscht.
Du büst un du bliffst
nix as 'n Minsch.
T.u.M. V.I.
