Dachbodenfund heet dat bi dat grote Auktschoonshuus, so leeg is dat noch nich mit disse lütte Leed, aver heff't jüst ut'n Bunk vun Bläders ruutgrepen un midlerwiel warr't Tiet, wat ik dat hier opschrieven do, sunst bleekt de Blieferboobstaven noch ganz un gor ut op't ole Blatt, wo sogor noch'n lütt Hart opmaalt is. Uk wenn't um de Leev geiht, wat mi hier to disse Leed andreven hett, is dat Riemeln an un för sik. So'n Leed rund to kriegen, dat weer de egentlige Lust. Op de anner Siet heff ik dat uk in't wohre Leven al'n poormol versöcht, na'n Striet de Saak we'r in de Reeg to kriegen. Lückt nich ümmer un ik seh mi noch disse Winter dör de Giebelige Stadt na Huus schumpeln mit'n grote Blomenstruuß in de Hand, de mi achterna smetten wurr.
Hapen
se's apen
de Döör
hüüt Nacht bi Di.
Bün so wiet lopen
un kaam erst laat vörbi.
Wünschen
dor's Sünnschien
Dien Hart
is we'r ganz hell.
De Kummer
is vergetten
Du büst
nich mehr vergrellt.
Refr.: Dörv'k mi bi Di melden
dat Du mi dat glöövst
Much mi geern vörstellen
wat Du we'r op mi töövst.
Wagen
fragen
is Di dat
noch recht
wenn ik
na Di
hoochgah
hören, wat Du
denn seggst.
Versöken
Di drücken
dorna
steiht mi de Sinn.
Wat Du
ut frie Stücken
wullt
dat'k bi Di bün.
Refr.: Dörv'k mi....
För'n Söten
bemöten
holen Di
in mien Arm.
'n beten
vermetten
wat wi
dat maken warrn.
Sinneeren
wo geern
ik blieven wurr
de Nacht.
Mutt ik
Di nu fragen
oder hest dor
uk an dacht.
Dörv'k mi bi Di melden
dat Du mi dat glöövst
much mi geern vörstellen
wat Du we'r op mi töövst.
T.u.M. V.I.
