Harmonie - gifft nich ümmer un överall umsunst - wenn'k so seh, wo'n lütt Fru hüüt avend nu so ganz un gor nich bi de hest-nich-een-Milljon-över-för-mi-Günter Jott ankamen is, denn glööv ik binah sülvst nich mehr an de Wöer, de ik vörhen opschreven heff, as mien lütt Dochter ehren feinen Middagslaap heel. Dat heff ik al ümmer so'n beten hen un her wöltert: dat, wo de Ool Stimm Bob seggt: I only got affection for those who sailed with me - wenn dat denn so geeng, uk wenn Du mit'n Deern utn'anner büst, dat jem sik seggen, de <affection> de wohrt wi uns, denn wi kunnen uns mol fein lieden. Heff denn op de Jung sien Gitarr so'n beten hen un her öövt un al'n lütt Vörstellung, wo dat Hiere hier klingen kunn, dorum kummt dat hier uk glieks to Stääd.
De mit mi tohopen weern
in de Neegde nu un in de Feern
mit mi achtern weern un uk mol vöörn
much'k seggen, ik fohrt mit Jem geern.
De mit mi weern bi ruge See
över't düster Lock in Luuv un Lee
de mi neeg weern, as't weh doon dä
segg ik Dank, dat se mit mi geeng'n.
De mit mi weern in düster Stünnen
wo ik meent, dat ik alleenig bün.
De dor weern, hulpen finden
in mien Leven Richt un Sinn.
De gegen mi weern, ik wünsch ehr wat.
Veel weer sach inbildt, weet nich wat.
Dä allens nich nödig, för de Katt
de laat ik achter mi, un ut is dat.
De velen Lüüd, de ik nich kennt
wünsch ik, se fohren na't Gude hen.
Ik kaam nich mit, kaam nich mehr hen.
Wünsch ehr, laat sik nich de Welt utschännen.
De na mi kamen, wünsch ik veel Glück
bün nich wiet kamen, blots'n Stück
kreeg nich veel, man heff wat plückt
tofreden mit dat, wat mi lückt.
Dank an de doren, de mi ruut bören
mit de, de mi haalt, nich vertörnen
wies mi de Weg, ik gah em geern
hen na de doren, de mit mi weern.
T.u.M. V.I.
