De Deerns vun't Xanadu

Charme - wenn'k dat Woord höör, mutt ik ümmer denken an een ganz feine Minsch, de op de Cheest läävte un so wat vun Cheest-Platt snackte, aver de ümmer we'r keem mit sien: de Nordstrander, dat sünd Lüüd mit Charme. Ik keek denn mit mien Nordstrander Truschulligkeit torüch un dach över de Geschichten nah, wat mi een in Lübeck un een anner in Eiderstedt vertellt harr un dor geeng't blots um dat scheußlig Fellvull, wat se sik bi de Nordstrander infungen harrn. De Eiderstedter harr wengst düchtig torüchbetahlen kunnt, aver de Minsch ut Lübeck, een Keerl as'n Eek, he weer bi't Insel-Koophuus in de Lehr gahn un dat gröttste Fellvull, wat he in sien ganze Leven kregen harr, harr denn wull dor to höört. De Nordstrander Charme gifft uk anners, sünnerlig wenn een Minüsterpräsident denn bit Festival de Lüüd mit "leve Musikers un Kummunisten" angeiht, un'n beten heff ik dorvun uk mitkregen, sünnerlig, wenn't' um de Wohrheit als solches geiht. Liekers heff'k jüst dacht, ik heff "mien Nordstrand" ümmer'n beten to hooch op't Podest stellt, so hooch kunnen aver de Nordstranders nich dor op stahn; dorum bün ik dor uk nie ganz gerecht, hierhen nich un dorhen nich. Man de Optritt vun de Nordstranders bi de Partnerschaftsanbahnungsvereen Xanadu e.V., de mutt ik hier fastholen vör een lüttje Ewigkeit.

Mien Fründ is Fuzzy
un vun em kann ik wat lehren.
He is veel ünnerwegs
denn he söcht sik noch'n Deern.
He weer al in Niemünster
he weer al mol in Kiel.
Maakt em gor nix ut
denn der Weg, der ist das Ziel.

Un denn seh ik em we'r fohren
vun de Höhnerdiek na Noorn.
Un denn geiht dat över de Damm
denn doch achtern is een Schild
un denn kriggt he dat we'r hild
na't Xanadu -hu
dor findst du licht een Fru-hu
denn de sünd gor nich schu-hu
de Deerns vun't Xanadu.

Mien Fründ heet Fuzzy
un na em, dor mag ik hören.
Wenn he so vertellt
dor kannst'n Barg vun lehren.
He seggt, mit 65
schall dat Leven sik noch lohnen.
Achteran is Damenwahl
in de Sozialstatschoon.

Un denn seh ik em we'r fohren
vun de Höhnerdiek na Noorn.
Un denn geiht dat över de Damm
denn doch achtern is een Schild
un denn kriggt he dat we'r hild
na't Xanadu -hu
dor findst du licht een Fru-hu
denn de sünd gor nich schu-hu
de Deerns vun't Xanadu.

Af un to is dat in't Leven gor to keef.
Bi de Arbeid, hier bi't Huus un in de Leev.
Hier un dor un överall de sülve Frett
bi de Koopmann, in de Kroog un uk in'n Bett.

Dorum fohr uk du-hu
hen na't Xanadu-hu.
Dor findt sik licht een Fru-hu
för so'n Keerl as du-hu.

T.u.M. V.I.