Fröher

Ideosynkrasie - dor heff'k lang för bruukt, ehrer ik wußt, wat't bedüüd; so wat kunnst lehren in mien Musikblatt "Spex", schreven för scheußlig klooge Lüüd. Op platt kannst seggen "kann'k nich rüken". Gifft Saken un sünnerlig Lüüd, dor läppt di't Gräsen vun ganz alleen langs de Rüüch un kannst noch nich mol seggen, worum, woso. Vörhen weer't we'r so wiet, man geeng mehr um "kann'k nich sehen" un dat is so'n lütt Moderatersch op 3sat, de sik för luter Korrektness binah bedeit. Se fung an mit Fru Loth, de keek torüch. Na, wi weten, wat mit ehr passeert. Nu mußt denn ja glieks ut luter Wellerligkeit dat hiere Leed maakt warrn, denn wenn eener geern na achtern kiekt, denn bün ik dat. "Passéiste" hett mien Nahwersch seggt, dor hett se recht. Mit "Anpassungsunwilligkeit" keem mien Fru Dokter glieks achterna. Aver ik heff vun to veele Sieden hört: dat mutt anners warrn. Fraagst du, worum dat anners maakt warrn schall, heet dat, dat mutt; dat mutt nu mol anners warrn. Dor kummt dat Welt-Utschännen bi ruut, wo wi wull all nich noog vun kriegen könen.
Man hier, leve Lüüd, frisch opschreven un opnahmen, aver hier erstmol blots to läsen:

Fröher wull'k so veel
nu blots noch'n Deel.
Ik much't geern so hebben
as wurr'k noch jung ween.

Fröher leggt ik mi't torecht
hett dat allens wat döcht.
Ik much't geern so hebben
as wurr'k noch jung ween.

Fröher klung een Leed
as wenn dor Leev un Lust in seet.
Fröher weer't een Klang
de keem binah an "Morgen" ran.

Fröher weer't mien Ool
de allens för mi betahlt.
Ik much't geern so hebben
as wurr'k noch jung ween.

Fröher hett mien Mudder töövt
un binah allens glöövt.
Ik much dat geern so hebben
as wurr'k noch jung ween.

Fröher weer't so wiet
vun de een na de anner Siet.
Fröher schient allens kloor
dat Hiere lagen, dat is wohr.

Fröher hört de Kark de Häven
wullen fromm un flietig streven.
Ik much't geern so hebben
as wurr'k noch jung ween.

Fröher hest du wußt
wo du vun wegblieven schullst.
Ik much't geern so hebben
as wurr'k noch jung ween.

Fröher so veel Weg
de noch vör uns leeg.
Fröher nich bang för Striet
wi geengen man all blots mit de Tiet.


Fröher kennt wi vun de Welt
wat de Buer sülvst bestellt.
Ik much't geern so hebben
as wurr'k noch jung ween.

Fröher kennt wi Lust un Lengen
ruut ut' Huus, dor weer't to eng.
Ik much't geern so hebben
as wurr'k noch jung ween.

Fröher, ach wo schön
so warrt nie we'r ween.
Fröher kummt nich we'r
nix as Sünnschienwä'er.

Fröher klung een Leed
as wenn Leev un Lust in seet.
Fröher keek dat Deern na mi
nich as güstern jüst an mi vörbi.

T.u.M. V.I.