Montag, 7. Januar 2013

Fiern will'k

Steenbucks - groff wo velen wi sünd, kannst ja knapp ruut kamen ut't Graleeren, un weer't noch so as op't Land, wo wi "spontan" mit een Buddel keemen op een Mundvull Snack un een Rundstück warm, wi weern ja jede Namiddag besapen. Aver nu blieven wi bi t'Huus un regeln dat Graleeren mit Telefun, e-mail un sodennig. Uk een vun mien ooln Kamraden bleev nix  anners över, as mi över den Sabbelautomaat wat Gudes to wünschen. Man dat weer so'n bet apartig. He meent, wi schullen uns mol we'r drapen, man wenn ik dor so towegens weer as op mien "Witt"-CD, denn kun ik lever wegblieven; dat meent he tweemol, so weer em dat dor stille Blues-Ding to weddern ween. Na, dach ik, wo he in een poor Daag uk an de Reeg is, schull ik em mol so'n Sünnschienleed um de Ohren haun - gah mi af gah mi los - wi lacht ja blots - man denn heff ik dissen Lex vun den 5. Januarmaand gau inspäält un dat do ik as een lütte Graleer-Musik för een guden Fründ,.de veel för mi daan un maakt hett, disse Reegen estimeeren warrt un de ik allens Gude wünsch. Na, de Dage twischen  de Dage weern gude Dage mit herrlig Stünnen, wo wi fröher "scheußlig schön" to säen Wat wi denn an t Enne vun disse Johr seggen warrn, dat kriegt wi to hören, wenn't so wiet is, nu graleer ik de, de dat verdeent hebben un wünsch all de annern jüst so'n gude 2013.

Fiern will ik dissen Dag
jüst so groot, as ik dat mag
wo ik doch so veel vun heff
an Lust an't Leven un an Leev.

Fiern will'k, dat ik den Freden föhlun mi nich mehr mit Wehdaag quääl.
Begrepen heff'k, vergahn's vergahn.
Leven's mehr, as den Dag to överstahn.

Fiern will'k, dat ik di kenn
wat wi beide an uns hebben
stööt an mit all, de mit mi weern
will ik still in mien Hart hier ehren.

Fiern will ik dat, wat is
een Woord för de, de ik nu miss
een Gedanken so vun Minsch to Minsch
jedereen alltomaal wat Gudes wünsch.

Fiern will'k, bün so wiet kamen
an högher as kunn keeneen ahnen.
Lichter as ik fröher woog
bruuk nich mehr, ik glööv, weer noog.

Fiern will ik, dat wi sünd
wat ik jem un mi hier finn
all dat Schöne mi verwohren
geiht mi nich noch mol verloren.

T.u.M.V.I.