Wat is mit Ipe los, warrn de Lüüd sik fragen, mag he denn gor nich mehr an sien Blog gahn?. Leider is mi dor nu so veel mallöört; denn allens, wat so guud geeng, will sik nich mehr fügen; de Kamera schrott; dat Laptop ut'nannerplückt , denn wurr dat Wannel-Programm för dat Formateeren vun mien Sing un Sang umstellt, nix höllt in disse Welt; dat is mi nu al een poor Maal passeert, wat mien "Hardware" orig "soft" weer un nix mehr geeng.
Aver leider is uk de "Software" een beten möör wurrn; bün bi't Dichten ümmer de sülven Reegen langs lopen un glööv, wat ik de Straat nu so veel Löckers hett as de regelrechten in de Giebelstadt. Dat leep ja uk veel to lang so flietig un stüttig, de Sieden weern vullkliert, ehrer de lütt halvig Stünn de Morgen um weer, ran an't Pianola un denn een poor Knöpe drückt. Ferdig. Midlerwiel mag ik dat gor nich glöven, woveel ik dor trechtkregen heff in de verleden Johren.
Wenn ik aver nu seh, wat dor doch de een un anner hier klicken deit, denn will ik mi uk melden.
Kunn ton Bispill vertellen vun mien Avend in Lüttdörp Enn; Lüders Hof - hett de Sendung nich so heeten, wo de Speelwarklüüd un de NDR een Harmonie weren? Wunnerbor, de Kohstall nu een Ruum, wo een sik ganz wunnerbor vör de Lüüd stellen kann, de dor uk düchtig kamen un uk wat hören wöllt, wat dat Kamen lohnt. Wunnerbore Minschen, de dat Programm op den Weg bringen, Plakaten kleven un wat dor allens dorto hört. Chapeau. Wat heff ik mi freut, wat uk de Stimm dat mitmaakt hett un ik in de erste Deel uk mien ernsten Saken vördrägen kunn. Markst bi sowat ja uk, wo veel dor is un wo veel du weglaten mußt; keen Tiet un keen Ruum.
De Fru an mien Siet hett sik uk freut un sik dree Daag later hen na den annern (H.D.)begeven, den Leederpoeten, wurr ik mol seggen, denn ik heff nu sien Cd Nummer 16 (?) höört un dor full mi dat op, wat he de Metaphern mehr in de Gang hett as ik, de ja egentlig dor an nich so scheußlig veel glöven mag un dat denn lett.
De schönste Moment in de Kaat in Volksdörp, hett de Fru an mien Siet seggt, weer, as de Söhn vun den Leederpoeten mit na vörn geeng - dat harr een groten Charme hatt. Ik kann dat ja man blots so opschrieven, wo mi dat vertellt wurr, aver villicht warrt een anner dor nochmol vun schrieven.
Un wenn Jem weeten wöllt, worum un wodennig dat bi mi haakt mit de Wöer; denn könen Jem dat Hiere mol to Enne dichten.
Mien poor Wöer
vun de ole Spraak
de heff ik so veel bruukt
Nieges find'k nich mehr
op de dor Flag
in't ole Huus.
Schriev un segg
wat ohn Bedüden
dor's keen Ursaak, dor's keen Grund
Bläder dör de Sieden
heff keen, de wat utmaakt, funnen.
Mien Talenten över de Johren
geengen verloren
wurrn mi keef
noch de olen Leeder in de Ohren
wo .Leev un Lüde läävt.
Eenfach utprobeeren
still ween
laten anner Stimmen ehr Recht
överall kannst licht wat läsen
wat uk di wat Gudes seggt.
Mien poor Wöer nu utsletten
to veel riemelt
Sing un Sang
schull ehr laten, maken Freden
freu mi wieter an den Klang.
Mien ool Wöer
ik much jem danken
so veel Reegen, jede Dag
in de Stillness för mi schreven
in de Kummer vun de Nacht.
Mien ool Wöer
warr jem noch seggen
in de Snack
vun Minsch to Minsch.
Dor hört se hen
so warr'k ehr plägen
un sing nochmol
wenn een dat wünscht.
T. V.I.
