Geiht so gau

Dor hebben de Lüüd op töövt, dor uk mit räkent, wat dat so kamen wurr, man denn geeng dat güstern ganz gau: de Minüster wurr vör de Dör sett. "Aus die Maus" - so stunn dat uk in een Blatt. Wurr dorbi uk düchtig inschinkt un Caligula in't tweete Programm weer rein ut de Tuut, wat he sik dor nu mit sien Gäste dor över hermaken kunn. Chott, laat em. Lohnt egentlig nich, sik dor lang mit op to holen. Harrn se dat doch blots laten, dat de Gälen sik mit de Roden un de Grönen verklöppeln leeten. An dat Grööntüüg kann een sik licht de Maag verdarven un ut dien Kleeder kriggst de dor Farv nie nich mehr ruut. Een is denn uk glieks na de anner Siet överlopen un wull lever wieter Minister spälen. Egentlig keen Wunner, denn mit de grote swarte Waag na't Minüschterium fohren, sik jedeen Dag an Mikro un Schienwerfers warmen, dat hett sacht wat. Dor is dat nu aver all mit för de eenen nu al un för de annern wiss'n bet later. Mutt jedereen hendörch in sien Leven un dat utholen lehren, mit eens warrt de Welt di nich mehr gewohr. Mi hett dat ja uk so gahn un nu schall dat ja uk ganz all sien mit dat Muskanteeren vör Lüüd, denn schöner as dat Letzte Mol op Pellworm kann't nich mehr warrn. Ik tehr nu noch ümmer vun de dor feine warme Willkamen vun um un bi 30 Lüüd, de sik verleden Friedag an mien Songs un Dichten freut hebben. De Stimm leet toletz nah un mien Al-Martino-oho keem an't Ende dor nich mehr so as sunst herut ut de heesche Stimm. Denn is dat so. Heff sodennig dreemol Afscheed fiert: vör twee Johren op Nordstrand, vör een Johr in de Giebelstadt un nu noch op de "Schönste Insel der Welt". Man dat Leeder Maken geiht wieter. Dorum nach gau de Wöör vun dat Leed vun hüüt morgen: Geiht so gau Geiht so gau du wünschst di dor weer Licht un een Minsch de keek we'r na dien Richt. Geiht so gau keeneen will wat vun di De Ursaak is dien Tiet is nu vörbi Geiht so gau dat keeneen di mehr burukt. De Kinder sünd nu uk al lang ut't Huus. Geiht so gau se weern noch güstern lütt. Wat neiht de Tiet ut kreegst dat gor nich mit. Geiht so gau dat keeneen na di fraagt. Hest soveel beschickt för annern plaagt. Geiht so gau de Welt kummt fein torecht. Nümmers hett dien Naam toletz mol seggt. Ja, un ik belääv dat nu meist jedeen Dag. Wurr düster, koolt um mi so blifft dat sacht bit an't Ende Keeneen dor wünschst di een wurr di warmen man nümms hört di in de Welt bi all dat Larmen. Geiht so gau dat piert bit deep in't Hart um di rum dat allens leeger warrt. Geiht so gau un lohnt nich optostahn so lang is nu al keen Minsch na di kamen. V.I.