So smuck sehen de Kriddelkraddelheften nich mehr ut, aver 2005 heff ik dor mit anfungen,'n beten gegen dat Fröhstück alleen antoschrieven. Op disse Siet geiht um'n Optritt in RZ in't Zentrum, wo mi V. u. W. H. den olen Künstler ümmer mol een Bühne opstellt hebben. Velen Dank dorför. "Amanda wurde vermißt" steiht ganz ünnen. |
In de Tüffel vun mien Sööte
gahn op un dal ehr lütte Fööte
lopen hen un lopen her
in Gedanken bün ik dor
wo se jüst weer.
Klapp, Klapp - hör, wo se stappt
vun de Disch bit hen na't Schapp
man villicht kummt se torüch
na de Puuch, wo'k noch in ligg.
Wo se geiht un wo se steiht
wo se sik al wedder dreiht
gah'k in Gedanken achteran
Plier, wat ik vun ehr seghen kann.
Se hett so'n lütte fiene Hemd
dat heff ik an ehr noch nich kennt
wat ik nich seh, stell ik mi vör
ik mag rein allens, rein allens an ehr.
Klapp klapp - hör wo se stappt
vun de Disch bit hen na't Schapp
un villicht kummt se torüch
na de Puuch, wo'k noch in ligg.
Wat se so fröh al wedder röhrt
wat se hierhen, dorhen böört
Mess un Gaveln, Pann un Putt
ach, mien Liebe, nu hool op.
Klapp klapp - kaam gau torüch
na de Puuch, wo'k noch in ligg
treck dien lütten Tüffeln ut
denn du warrst hier wedder bruukt.
Klapp klapp - mien lütt Madame
Klapp klapp - nu kaam mol ran
treck dien lütten Tüffeln ut
denn du warrst hier wedder bruukt.
T.u.M.V.I.