Gah dor nu op dal

nu schall dat doch keen stille Ostern geven, mi is dat een Doon, denn ik lääv nu al Johr un Dag disse Corona-Leven..wo de grote Gefohr is, wat een de schöne Tiet Stuenn för Stuenn verkleiht. Dorum bin ik nu noch gau mol dor gegenan gahn un heff mi de Gitarr grepen un disse Reegen henkliert. Een Leed as midlerwiel toveel annern, wo dat um dat ewig junge "Carpe Diem" geiht. Egentlig lohnt sik blots de Reeg: "ik will de Dag hüüt stünnenwies ehren". Ganz hett mi dat nich lückt, aver 'n beten wat blifft denn ja doch. De Kanzlersche harr ja hüüt keen lichte Dag, aver de nix maakt, maakt nix verkehrt. Ja, hüüt gah ik dor op dal hüüt will'k wat ünnernähmen wenn't nich veel is, ganz egal will mien Leven leven. Will keen fragen, wat ik dörv seggt een "verbaden" heff'k't nich hört will den Dag hüüt stünnwies ehren den Ogenblick vertehren. Lang noog blädert in een Book verstunn nich, wat se meent nä, wat sünd de Minschen kloog dat warr ik nich mehr ween. Will nich fragen, wo dat heet wat dor doch een Uul just seet maak mi suelven een Gedicht schallst mol sehen, dat geiht ganz licht. Will ehr gröten de Madame keek mi de smucken Fruunslüüd an heemlig, wo sik ' t nich mehr hört so veel, wat een nu nich mehr dörvt. Ik gah hüüt bet hen un her ganz wiet warr ik nich kamen ümmer mol leep ik verkehrt bleev uk beten to lang stahn. Op't Schild prahlt een mit lude Wöör wat wohr un uk mol lagen weer dortwischen gifft ganz veel, wo ik mi nich um quääl.

Weer so geern

Een vun de schönsten Gedichten,de ik mol lääst heff, weer"Warmimg Her Pearls" vun Carol Ann Duffy. De Fru bedeent een Lady, de schall na'n Ball utgahn un maakt sik smuck, de Perlenkaed, de se anleggen warrt, driggt de Deenersche un warmt ehr vör..denn liggt se de Nacht in ehr Bett un stellt sik vör, wo ehr Lady danzt un ganz lütt beten gewohr warrt, wo de Perlen na de Deenersche rüken. Mag ween, wat dat hier een Saak för de "Damenwelt" is, aver mit de Unverstand, de to dat Lengen hört, kenn ik mi ut, dorum heff ik mi disse Riemels utdacht. Il hoff ja man blots, wat ik dit Leed eenmol vör Lüüd singen kann, sunst blifft dat denn uk blots bi dat Lengen, wo de Minsch villicht sogor dat mehrste Vergnögen in finden kann. Sind ja nu uk Tieden, wo een midlerwiel villicht uk lever vun so'n Saken swiegen schull. Weer so geern de Kääd de du hüüt avend driggst tööv an de Stääd wo all dien Herrlichkeiten liggt jüst as all de anner hoff ik dat du na mi langst wat weer dat schön, wenn du mi över dien Schulter hangst. Weer so geern de Ring de du över dien Finger schüffst seet dor ganz eng wat dat keen Entkamen gifft folgt dien Finger un dien zorte Hand weer dor un du dreihst mi af un an. Herrlig sik vörtostellen Bilder so vull Lust herrlig to vertellen wo du vun swiegen schullst. Weer so geern de Melk mit de du di inriffst rein överall dat keen Stääd mehr överblifft gleed vun dien Fingers op dien weeke Huut weer in di un dä di guud. Weer so geern de Wind geeng sachten dör dien Hoor flustert fründlig Wöör ganz liesen in dien Ohr wurr nich to dull weihen dat di mi nich freerst wat wurr ik mi freuen wenn du för mi nakelt weerst. Herrlig...

In mi binnen

nu heff ik just veel Tiet un kann mi besinnen op de Optritt, de ik vör fisse "Stille Tiet" moch hstt heff. Eenmol in'n Olen Zolln in fe Moehlenstraat hefg ik dit Leed sungen un dor seeten 'n poor Fruunslüüd, so um un bi mirn Johrgang, de kunnen dik jz nu anspraken föhlen un ee een seh ik noch schüttkoppen, se weer nich meent. Wo schall ik di,mien Deern, denn mit locken heff ja nich mol een Talliglicht in't Schapp kann nich veel, uk nich kaken; seghst du mien Köök, denn weerst du satt. Wat schall ik di, mien Deern, denn grot beeden de Prinz wurr gries un kahl vor'n poor Johren leet mien Fru sik scheeden kenn dat guud dat Op un Dal. Liekers in mi binnen, dor is ümmer noch so'n Lengen af un to spöör ik ehr noch de ole Lust dat ik di mag, will ik di geern seggen man dat hest du sacht al wusst. Wat schall ik di, mien Deern, noch verraden wat du nich al in mien möden Ogen sühst heff veel verspraken, uk mol lagen du ahnst, wat du nich de erste bist. Liekers in mi binnen...

Liebe ik will för di kaken

Leider kann ik mien Opnahmen noch nich wedder hochladen..digital warr ik in disse Leven nich mehr.aver uk in disse analoge Welt bin ik af in to opsmetten denn de Rookmelders in mien Huus hebben mi tweemol nödigt eenmol gau wedder vun HL na NF un denn de Nacht klock twee wedder Alarm un an Slaap natürlig nich mehr to denken. Schriev ik hier gau een poor Reegen op vin een vun mien "Lieblinge"Dit Leed heff ik maakt för de Mudder vun een ganz een feine Fru ut Kesdörp, de een wohrhaftigen Kaak heiraad hett. Dor dacht ik, ik schull mol mit mien Kaakkunst ' n beten prahlen. Liebe, ik will för di kaken ik seh, dat du hungerig bist denn warr ik uk glieks wat maken wo du sacht ganz lecker na bist. Vun güstern heff ik Kantüffel de hau ik nu gau in de Pann un dor is uk noch een Zibbel de snied ik denn glieks mol an. Güstern harr ik noch Botter Peper un Solt harr ik uk de Schinken, wo heff ik em laten geiht hier sunst allens ruckzuck blots de Eier de heff ik vergetten passeert mi sunst egentlig nie denn mött wi de Kantüffel so eten mit een luette Stück Mettwurst dorbi. Liebe, ik seh an dien Ogen du harrst uk geern grönen Salat heff ik nich,vaer dorfoer poor Gurken de stahn in dat Köhlschschapp parat denn deelen wi uns dissen Teller denn de anner de is just nich rein un dat passeert mi uk nich weller Mess un Gabel so to verkleihn. Wien heff ik nich, man dat Water vun Lubeck,dat is tämlig guud denn geev mi man noch mol dien Becher de wisch ik noch gau för di ut achteran gifft dat noch bet wat Soetes Fürst Pückler Ies ett ik so geern denn much ik di mien lütt Soeten so'n bet as Fürst Pückler beehren.

Ohne di

Du nähmst mi dat Woord/ ik musst swiegen/du nähmst mi dat Bild/ wat ik harr vun de Welt/ du nähmst de Musik/ dat weer so gediegen/ nu maarkt ik dat/ wat mi allens fählt.// Du nähmst mi dat Licht/wo schull ik söken/ du nähmst mi de Richt/ wo weer achtern, wo vörn/ du nähmst mi den Moot/ ik lehrt mi to schicken/du nähmst mi de Leev/ ik kunn mi nich wehren//Refr.:Ohne di weer'k nie/so wiet kamen/ ohne di.//du nähmst mi de Stohl/ik musst opstahn/ du nähmst mi de Stuuv/ ik musst nu ruut/ du nähmst mi de Slöttel/ ik lehrt dat nich we'rkamen/ du nähmst mi dat Hopen/ nix weer mehr guud.// Du nähmst mi dat Fröher/ harr doch keen morgen/ du nähmst mi dat Glöven/ as dat Fragen keem/ du lehrst mi de Hunger/ wusst nich to kaken/ du nähmst mi de Lust/ wat schull ik alleen// Ohne di...//Du nähmst mi de Kinner/ ik lehrt dat Lengen/ du geevst mi de Winter/ geneet dat to freeren/ du nähmst mi de Welt weg/ gifft doch keen anner/ dat Loch,wo'k dör wanner/ lehrt mi to verleeren// Du nähmst mi so veel/ wat is mi bleven/du schickst mi na nerren/ wo kaam ik wedder hoch/du nähmst wat ik weer/ wo schall ik mi finden/wo ik dat wat ik weer/ nu al lang nich mehr bin. Ohne di...

Wat is blots in mien Kopp

wat is blots in mien Kopp los dat süht ja trurig ut bin de ganze Tiet an't Söken man kummt rein nix bi ruut sunst weer ik so vull Leeder sung vun de Leev un dat wat ik dä so geern mol wedder man hüüt is allens för de Katt. Wat is blots mit mien Hart los dat warrt ja gor nich froh fröher geev dat soveel Saken wo'k nu nix mehr föhlen do so vele Deerns un Fruunslüüd över de maakt ik een Leed man dat süht ganz trurig ut hüüt lang keen mehr an mien Siet. Hoff, dor kamen we'r anner Tieden denn bin ik wedder meddenmank kann mi uk ganz guud lieden kaam veel beter mit mi langs bit dorhen dor mött wi glöven hapen, allens warrt wedder guud un noch 'n beten töven denn sing'k mien Leeder wedder luut. Wat is blots mit de Welt los ik kenn ehr gor nich mehr dat duert allens so lang un denkst wo schön dat froeher weer helpt ja nix dat veele Jammern man egentlig deit dat jede Minsch wo ik mi jüst so as de anner we'r een gude Leven wünsch. Nä, Lüüd, wat för'n Quälkraam is dat, een lütte Leed mit dat Plietschphone intogeven..wull dat mol wedder versoeken aver is een Aggewars. Töven un glöven riemelt sik so fein op Platt..un op dat niege Breetband luert wi just as op de Coronaspruett.. gah mi af..wull mi blots mol melden un seggen, wat mi dat noch gifft.Hoolt sik