Belastungsprobe - so seggt se in't Huus an'n See, wenn een mol na Huus dörvt un sik mit de ut'nannersett, de em krank beläävt hebben un nu wedder kennenlehren, wo he sik eenmol hett dörchecken laten un nu de Welt un sik sülven anners süht as vörher. So'n Oort Belastungsproov heff ik güstern vör mi hatt, weer aver keen, denn de fröhlig Runn, wo ik oplopen bün, harr ganz wat anners in'n Sinn as sik mit mi grootorig to ünnerholen. Maakt gor nix, weer eenfach uk schöön, mi sülven un uk annern vun mien "Frünne för't Leven" to vertellen, wo ik güstern, man blots kort, veer vun sehen heff. Kunn een Book över uns schrieven, man warr ik schöön nalaten, denn jedereen schall ja sik sien Eegen wohren. Nu kunn ik nich veel mit se snacken, man denn heff ik mol wat maakt, wat wi uns in de 39 Johr, de wi uns kennen, lieden un verdrägen könen, egentlig nie so richtig öövt hebben, ik heff ehr mol'n bet in'n Arm nahmen. Dat harrn wi uns al fröher mol gönnen kunnt. Mol sehen, wo veel Tiet uins dorto blifft.
Laat uns fiern, dat wi noch tohopen sünd
Frünne siet so veele Johren.
Dat wi uns noch ümmer find
hebben uns nie so ganz verloren.
Laat uns fiern, gau mol fastholen
kaam, ik nähm Jem in mien Arm.
Jedereen kann sik utmalen
wo nödig wi all tomaal dat harrn.
Laat uns fiern, wat wi sünd
jedereen den annern sien Fründ
Laat uns fiern, dat wi't sünd.
Laat uns fiern, dat wi weent hebben
um den annnern, de uns duert
un uns uk dörför vergeven
wenn he mol to lang op luert.
Laat uns fiern, wenn wi't könen
noch hett se Duld, de lange Tiet.
för Lachen, Juxen över uns Rotten op de Böön
Hauptsaak, de Weg, de is noch wiet.
Laat usn fiern, wat wi sünd
jedereen den annern sien Fründ
Laat uns fiern, dat wi't sünd.
T.u.M.V.I.
