Hüüt morgen geeng dat bit Fröhstück mol richtig luut un fröhlig to; een fohrt hüüt nu weg, se harr keen Lust, mit Tranen in de Oogen los to kamen. Dor heff ik dat ganz kort maakt. Vörher geeng dat um Kust. Dor keem de ool Schoolmeister we'r hooch. Ik wull se dat verdütschen, wo ik an Beuys sien Kunst rangahn do. Wegen de Haas, de ik as Haas vun Dürer sehen heff un de Badewann, dor kunnst uk an de Franzoos sien Urinal denken oder ik seh noch den Lüchter, den Richter maalt hett, de hest al mol bi Vremeer sehen. Dat helpt. De dat könen, de "wohren" Künstlers, de deklineeren dat AB vun de Kunst un de Teken, wat de Minschheit mit sik un in sik böört, natürlig in een ganz anner Oort un Wies as so een Dörpsjung as de, de hier schrifft, dat kann. Kaam man jüst so wiet, wo dat eenfache oole Platt, wat ik dichten kann, mi driggt. Dat Boot vun disse lütte Lex heff ik binah jedeen Dag sehen, wo dor een stüttig un ruhig över dat Water fohrt un an de een un anner Stääd weer bi to fischen. Wat wurr ik dorför geven, wenn ik dat kunn. Mi een Boot nähmen, op den See ruut fohren un dor weer nix in de Weg, keen Bangween un Sorg wegen dat Versupen. Wat weet ik. Mien Boot kann blots een Metapher ween, aver sodennig kann ik dat doch bruken un mi vörstellen, de ruhige Fohrt wurr mi lücken, dat Licht in'n Haven för mi lüchten un de Dodeninsel, de weer man blots so'n Spökenkiekerkraam.
Lütt Boot
hett nu een anner Richt
na de Insel
mit de Karktoorn fohrt dat nich.
Lütt Boot
find nu ümmer we'r torüch
na den Haven, wo een hell Füer lücht.
Lütt Boot
hett meist blots een Mann an Boord
de sien Tour över dat Water fohrt
smitt de Angel ruut ganz ohne Iel
nimmt sik Tiet, bit een Fisch anbieten will.
Lütt Boot
leeg to lang koppöver in den Sand
Holt wurr dröög, mußt de Timmermann
we'r ran, dat ohn' Leck de Minschen driggt
un seker dor in dat opwöhlt Water liggt.
Lütt Boot
will, dat't ruut geiht op den See
dor sünd de Reemen un de Mann faat se
an un versöcht dat Slag um Slag
nich to veel op mol, nich allens an een Dag.
Lütt Boot
will ik plägen, kriggt nieg Farv
schöllt de Kinner kriegen, wenn ik eenmol starv
wenn se wöllt, denn köönt se nu mit mi mit
worum nich, denn fohrt wi een Tour to drütt.
Lütt Boot
is mien Leven in de Welt
de sach noch un uk we'r ruge Wä'er uthöllt
een Hand för't Boot un een Hand för de Minsch
Gude Fohrt is wat ik mi sülven wünsch.
T.U.M.V.I.
