Noch is dat nich so, wat ik de möde Schuren na de Reis ganz achter mi heff, aver to't Jammern gifft nu uk keen Grund, dorum is disse Leed, wat ik hüüt morgen Klock fiev anfungen un de Avend jüst opnahmen heff, uk nich ganz so düster as wat mi sunst ut de Fä'er löppt. Is ja egentlig to veel un seggen Leed dorto, is man nix as, wat een so schrifft, wenn de he mit de Slaap trecht is un dor noch een poor Stünnen vör't Opstahn to verkleihen sünd. Güstern hebben wi den Dag herrlig verdaan, leepen na de IGS un hörten "unsen" U.T. un sien Rhythm Boys an, wat een herrlig Vergnögen weer; he waagt ja wat, wenn he sien ole Kamellen-Songs de Best Agers vörspäält un mit de A-Süük-Döntjes trakteert, dor kummt he ganz in Iever un späält sik in Rage, dat schönste weer aver, as de Bass-Minsch sik as Buuk-Redner opspäält, man mehr verraad ik nich, kiekt se de Lüüd sülven an un freut sik an de Töge; kann een ja uk blots geneeten, wat de Textdichters sik fröher allens utdacht hebben: Wenn ein Mädchen Ja gesagt, eh es die Mama gefragt...na un de "Ketelkloppers" weern uk we'r ünnerwegens mit ehren "eischen" Hoot. Denk denn af un to, wat ik dat uk wieterdrieven schullt harr mit dat "Penny-Leed" vun Rudi Schurike oder Peter Igelhoff sien Badewannen-Kaptein; man mien Musik heff ik doch recht wat simpler späält, as wat in de dörtiger Johren begäng weer. Tukur hett den Flügel fein trakteert, uk wenn he an een Pater Kreuder nich rankummt, de sien Melodien herrlig rullen leet. Du schallst nich verglieken, di sülvst mit annern nich, de Räken verleert een denn doch op jeden Fall.
Klock fiev kummt de Stadt we'r sinnig in de Gang
Kuffer op sien Röder slurrt luut de Straten langs-
Mann is an't Fleuten, freut sik al op disse Morgen
nich jedereen bringt dat Leven Ackewars un Sorgen..
Mami röppt een Lütte, hett se uk den Slöttel mit
gifft binah noch Weenen, ehrer se losgahn köönt.
Lütte schull man lever liggen un dröömen in de Puuch
man ehr Mudder mutt na Arbeid un hüüt wedder ga nz fröh ruut.
Freu mi, dat ik we'r wat vun de Minschheit höör
bün vun dat gräsig Drömen un Drammeln al ganz möör
kann noch beten liggen, man kiek liekers na de Klock
Chott verdorig, is dat al so laat.
Radio späält Leeder, wo dat Opstahn lichter geiht
Narichten vertellen di, wo sik dat in de Welt um dreiht
stah in de Köök, maak mi gau dat Brot torecht
gifft keen Verdoon, nu mutt ik op den Weg.
Buten an de Luft rüükt een we'r den Westerwind
Lüüd hebben dat hild, de sach to laat opstahn sünd
Bus suust gau vörbil blifft an den Krüüzweg stahn
gah de Trepp hendal, rüük den Rook vun de U-Bahn.
De ganze Dag vull Möglichkeit liggt vörut vör di
an'n Avend weetst, harrst wat dorvun, weerst merrenmang dorbi
o'r as sunst in disse Welt blots wedder to Besöök
wünsch de Minschen, wat se dat Leven beter lückt.
T.u.M. V:I.
