ik Die Freiheit des Mannes ist unantastbar, leet ik Hans Lord in een vun mien Vertellen seggen, wo dat een natürlig nich na't anner passen deit, denn dat muchen wi Lord Extras un Ober Stolzen sach geern, dat wi as Mannslüüd frie weern, na ja, aver ik nähm mi nu de Frieheit, denn dat probeer ik nu eenfach mol ut, wat't nich geiht mit een poor Saken, wat mien Leven de letzten Johren utmaakt hett, dor geeng dat denn meist dorum, wo kaam ik hier över de Runden, nich um, wat kunn ik dor noch mol ut maken, wo een ja uk Leven to seggt. Leven hett mi nu mol den Gefallen daan, dat mien Oog wedder heel warrt, süht so ut, dorum schull uk in een Oort un Wies dankbor sien un wat anners mit mien Leven opstellen un dorum snied ik dat een un anner Kabel dör, smiet den een un anner Streng weg un versöök dat, un pulen de Taue utn'anner, de mi in dat dor ole Flach fastheelen. Denk midlerwiel uk, dass ich ja auch bereits mehrfach versucht habe, die hochdeutsche Sprache zu meinem künstlerischen Medium zu machen, man jüst, wo ik de dor Wöer opschriev, mark ik, wo wiet weg de Hochspraak för mi is. Dor warrt noch veel Water de Priel langs lopen, hen un her, denn kriegt wi to sehen, wat dat lückt hett oder so vergahn warrt, as de Rook, de Hans Lord in August-Moritz sen Salon trechtsmöökt hett.
Wo ik güstern weer
dor weern de Minschen smuck
man dat Leege weer
jüst so wiet weg weer't Leven uk
dat wat ik söcht
funn'k dor nich mehr
hett nich veel döcht
nu snied ik't Kabel dör.
Wo ik güstern weer
hett so fein na mi passt
dat weer een Streng
heel'k mi sülvst mit fast.
Man de dor Lien
will ik nu nich mehr
spören, wo't is: sien frie
inied dat Kabel dör.
Geev mi een Tang
denn kniep ik to
weer al to lang
dat ik dor an denken do
geev mi torüch
wat'k so lang nich harr
een niege Richt
heel mi to lang för Narr.
Wo ik güstern weer
dor geiht't nu mit to Enn
kunn uk wat anners sien
dor mutt ik mi an wennen
kunn angahn, warrt taag
un dat ik buten freer
liekers dat warrt waagt
ik snied dat Kabel dör..
Wo ik güstern weer
hüüt will'k dor nich mehr hen
will noch'n beten mehr
hebben, vun wat ik nich kenn.
Gifft noch to veel
wo ik noch nie nich weer
will een lütte Deel
un snied dat Kabel dör.
T.u.M. V.I.
