Gediegen is dat seker, worum mi so velen Leeder ankamen sünd, wenn ik ünnerwegens weer; dat hiere keeg ik man jüst un jüst so techt, as ik vun den Hauptbahnhoff na Reeperbahn mit de S-Bahn ünnerwegens weer. Weer ave uk gediegen, dat Hamborg een mit Sünnschien opnahmen hett, wo de ole Giebelstadt so ganz un gor in Daak afsapen weer. Sunst hest du an de Elv ehrer mol Rägen un slechte Wä'er, man dat is ja uk so'n apartig Harvst ohn een Druppen Rägen. Hett sach we'r wat to bedüden, dor mötten de Apokalyptikers we'r den Ünnergang besingen. Dor weer mi aver verleden Sünndag gor nich na to Moot, denn för een poor bunte un fröhlig Biller un Saken ut een grote Stadt, dor geiht mi ümmer dat Hart för op. Sünnerlig wenn Du an dat Avendsünnschien-Haven-Lichter-Fest denken deist, wat du dor jeden Dag baden kriggst. Dor kunn leider de Kunst nich gegenan kamen, de se dor an de Elv utstellt un verköfft hebben. Funn man binah gor nix, wat mi so gefull, dat ik dat mit na Huus nähmen wullt harr bit op dat Kinnerogen-Bild vun een Künstlerfru vun Peerknippel, wat man blots wenig Euro bi so'n Auktschoon inspäält hett. Kunnst aver uk lehren bi den Herrn, de dat "zum ersten, zum zweiten" dördeklineer, wat een dat annern uk gönnen schall, wenn se de Kunst för wenig Gruschens mitnähmen könen. Is so för uns alltomaal, köfft warrt dor lang nich so veel un dull, as wi uns dat vörstellen un wi produzeeren. Keem mi ümmer al so vör, wat wi midlerwiel mehr Musikers as Striekers sünd, mehr Lüüd wat henstellen as Lüüd, de dat noch vertehren könen.
Is gediegen
de grote Stadt
de kenn ik sunst mit Rägen.
Is gediegen
wat de grote Stadt
sik hüüt in Sünnschien aalt.
Mag ik lieden
de grote Stadt
de velen Lüüd
bunten Biller wiet un siet.
Is gediegen
mag ik lieden
de grote Stadt
an'n Sünnschiendag.
So veel Sieden
hett dat Leven
so veel Minschen, so veel Städen.
So veel Sieden
hett nich geven
op dat Land dat ole Leven.
Mag ik lieden
wat dat hier un dor allens gifft
mag ik lieden wat för een as mi
hier över blifft.
Is gediegen
Mag ik lieden
dat vele Leven
an een Sünnschiendag.
Gau opschrieven
junge Fru dor in de S-Bahn
mit ehr Rad.
Gau opschrieven
smuck süht se ut
paßt mit ehr Oort fein in de Stadt.
Mag ik lieden
man weten warrt se dat sach nich
mag ik lieden so as't is
bleev blots Tiet för een Gedicht.
Is gediegen
mag ik lieden
all de smucken Fruuns
an dissen Sünnschiendag.
T.u.M.V.I.
