Gönnen - dat lehr ik jüst un geiht uk ümmer beter; kummt sach dorvun, wo't nich blots beter warrt, man ehrer, wat ik dat uk wies warr; denn fröher geeng mi dat meist so, as mien Kumpel Gillus sä, "du läufst mit dem Kopp gegen den Briefkasten und fragst, wo ist die Post". Dor will ik mi nu keen Buul mehr halen un mi rechtiedig dat Gude vörtellen, wenn dat denn dor is. So as hüüt morgen fröh, wo de Tinnitus nich mehr ganz so luud piept as de annern Dage. Weer rein groff, as ik in de Marienkirch seet un dat Wiehnachtskunzert mit mien lütt Dochter anhöör. Ganz los warrst dat Schiet ja nich. Uk dat Wiehnachtsboom-Desaster heff ik engermaten överstahn, dor schull ik för den nächsten Wiehnachtsavend in Obernwohld een lütte Leed vörholen. Kummt nu aver erstmol nich dorto, denn vun güstern an bün ik platt binah blots noch Privatier, keen Optritt mehr in Sicht. Dorum mutt de Musik ja nich glieks utsetten. Heff ja uk noch dat een un anner in't Schapp liggen. So uk de Opnahm vun mien 40. Burdsdag. Dor heff ik ümmer blots dat Stück höört, wat ik mit mien Broer sungen heff: "One after nine o'nine". Verdorig, heff ik faststellt, wat hett sik mien Platt vör nu binah 20 Johr hoochdüütsch anhöört; dor bün ik in de letzten Johren doch recht wat smiediger wurrn in mien Snack, wengst bild ik mi dat in. Heff ja nu uk binah jedeen Dag Gelegenheit för een Mundvull Snack mit Liebe. Un dat letzte Gude för hüüt, denn in een Stünn mutt ik los na Arbeid, dat is mien lütte Riemelee vun hüüt morgen, harr dat Sott un gahn direktemang in so'n Oort Romeo un Julia- Ogenblick rin. Een Söten kreeg ik noch mit, se denn weg mit Rad, smuck, blond un rode Backen, he marscheert binah in de Draav na sien Auto, wat denn blots een Passat weer, wo de Leev so henfallen deit. Man worum schull ik em dat liekers nich gönnen.
Noch een Söten
noch een Söten
blots noc'n Söten
denn een Kuß.
Faten, kieken, griepen
vun allens een beten
un denn is för hüüt
mol Schluß.
Disse Ogenblick kann nich duern
op den nächsten mött wi luern
noch een Söten
noch een Söten
noch een letzten Söten
denn is Schluß.
Du un ik, wi keemen tosamen
kunn een vörher gor nich ahnen
Wiehnachtswinter ruut na Stadt
kieken. lopen, kopen wat.
Du un ik een Mundvull Snack
bi'n Punsch ganz vun alleenig klappt
so veel lachen un sik högen
un sik op'n Stutz glieks mögen.
Noch een Söten...
Du un ik, dat geeng so fix
wat vörher weer, dat tellt nu nix
wat dorna kummt, warrt anners ween
geneet mit eenmol 't niege Leven.
Du un ik nich allens op Maal
heff dien Nummer mit Vörwahl
SMS een lütte Woord
Hart is vull, heff'k lang op spoort.
Noch een Söten...
Du un ik, wat warrt dorvun?
Hebben uns faat un hebben uns funnen.
Morgen kummt een niege Dag
wo ik mi an freuen mag.
T.u.M.V.I.
