Wegfohren lohnt, dat markt een an dat Vertellen, wat een to hören kriggt un wo een as de, de to Huus bleven is, rein gor nich veel op to seggen weet. Büst reinweg een bet verlegen, denn du meenst, du weerst regelrecht stahnbleven, wo de anner nu mol een lütte Enn vun de Welt in de Hand nahmen hett. Un Fehmarn is sach een Welt an un för sik, uk wenn de Welt dor uk bit op de Insel kamen is, so een Saak as de "Gemeinschaftsschool", dat grote Wunnerwark in de niege Pädagogen-Kosmos; schön henstellt, aver dorbi uk so koolt, dat een sik binah een et na de Gammel torüchsehnen deit, wat de ole Giebelstadt noch so jüst un jüst in de Gang holen kann. Ik kiek op een Wääk torüch, wo ik rein gor nich veel Poesie in funnen heff, sunst is dat ümmer egentlig een Saak vun een poor Minuten un denn heff ik dor wat op't Papier stahn un uk, wenn't man blots een bet huschnuschmäßig geiht, harrst wengst keen slech Geweten, wat du nich een bet wat ut dien Talent maakt hest. Funn hüüt morgen een Blog, wo een Wöer noteert hett, op engelsch, de dat Nadenken lohnen. Dor weer een Woord vun Andy Warhol, de meent, wat een sik vun de lütten Saken in de Gang bringen schull, wo sunst Langewiel in seet, kunn dat mit Maal rein dull warrn. Dor weer hüüt sogor wat, de een un anner Saak so blangenbi, däst een Minsch een Gefallen, de dat Blatt för sien Söhn an de Kass liggen laten harr oder markst, wo du sühst, wo een Kolleeg sik ehr Hoor fastprünen deit, wat du - rumms - in de Döör hangen bleven büst.. As du ehr dat uk noch seggst, freut se sik, warrt dor sogor een beten rood, aver een Kumpelment durvst dat ja denn egentlig doch nich sien, denn se deit ja sunst so scheußlig hart op sik. "Little things" - sünd, dat mark ik nu, scheußlig kumpelzeert to vertellen.
Söök, wo ik vun schrieven kunn
wo mien Gedanken blieven kunnen
wat lohnt un maken een poor Wöer
luster na binnen, wat ik wat höör.
Söök wat, dat dat Singen lohnt
een Bedüden mit eegen Ton
een Gedanken, de wat döcht
söök un söök un finn em nich.
Söök een Leed, wat sik späält
wo blots een Melodie för fählt
söök op de Tasten vun't Klaveer
keen Richt, keen Nix, wat ik in höör.
Söök na'n Ruum, de't klingen lett
anner Ohren, de't hören köönt
söök, man 's lerdig um mi rum
lohnt nich't Bölken, bliev lev'r stumm.
T.u.M.V.I.
