Wat toveel is, is toveel, wat to lang weer, weer to lang, un wenn' t sowiet is, is't sowiet, Un ik glööv, dat is nu sowiet, dat ik dat een beten sinniger angahn laten schull. Dat Künstlern is so un so een Saak an un för sik, dor kummst gau in een Drang un de Saken kamen vun alleen un dat höllt uk gor nich op. Denn is dat man uk blots mol een Woord, een Saak, wat een lehrt un vun een Dag na'n anner is dat so, nix kummt mehr torecht. Verleden Wuchenenn sünd mi denn doch een poor Twiefel kamen. Ik klickt mi dör den 50 Penns-Kosmos un dacht, gewaltig, wat de dor in de Gang kregen hebben: Myspace, Facebook, Homepage op platt un op düütsch, jüst soveel nordüütsche Ironie as dat Sik uk wat Inbilden Könen, wo se den Pries nu kriegen un den schöllt se hebben; se sünd mi ja midlerwiel um un bi 30, 40 Johr vörruut, dat heet, ik bün trüchbleven un egentlig uk gor nich recht vörangahn, blots dat ik allens so dör un dör beläävt un dörgruwelt heff, dat ik mien Saken sodennig uk vörwiesen kann. Aver ik kaam mi nu so ooltmoodsch vör, ik mag gor nich mehr vör de Lüüd. Dat ik dor denn wengst doch noch een Grund för finn, dat lett mi nu we'r de Klaus-Groth-Leeder öven, de ik hier un dor al mol sungen heff; denn kann ik noch mol so richtig dat Pianola quälen un dat is ja noch ümmer de Ünnerscheed to de anner Platt-Muskanten, wo de Gitarr ümmer toerst kamen is. Wenn't nächste Wääk denn in so'n lütt Studio geiht, is dat egentlig uk ohne Utsicht op een niege CD; de Blues-Nummern, de wi inspälen warrn, weern al mol in den Blog to hören un hebben uk noch een beten Kummerkamer-Rook an sik. Ennerlei, 10 Songs nähmen wi op. De hiere heff ik nich opnahmen; heff we'r mien Kamera verkleit.
Noch een, noch een
segg, woveelen
mag nich mehr bigahn
un mi quälen.
Wurr't geern laten
weer meist noog
noch een, noch een
wurr to taag.
Noch een, noch een
Bild, een Leed
wo'k al lang keen Wöer mehr weet
de ik nich al 1000mol opschreev
se nu ganz un gor all över heff.
Noch een, noch een
kiek, dat geiht.
Uk wenn't keen bruukt, na hören deit..
Riemeln löppt noch vun alleen
een noch een
un sach noch een.
Noch een, noch een
man woför
gifft knapp mol een, de dorna hört.
Wurrn mi sülvst al beten keef
lang nix Nieges funnen heff.
Noch een, noch een
heff't we'r torecht
sing't morgen we'r
find sik een Weg
för noch een, noch een anner Leed
wo ik nu mol nix anners weet.
T.uM.V.I.
