Dat is dat tweete Leed, wat ik vun em maakt heff, un is keen beten so wurrn as dat erste, wat annerletz dat eenzige Maal in't Radio späält wurr, wenn't nich so trurig weer, villicht een vun mien schönsten överhaupt. Dor is disse so'n beten anners stricht, villicht weer't uk keen gude Moment un setten sik an dat Pianola, weer so wat vun in de Brast na de letzte Stünnn mit de lütt Kinners, de sik vun Klock halvig dree bit knapp an klock veer ran mit dat SPQR quälen mötten, wurr toletz scheußlig luut, dat geiht gor nich, wenn se so doon, as weer de Ool gor nich dor. So wurr dat hiere Leed mehr so een Leier-Leed,as ik midlerwiel ja velen maakt heff, verlaat mi sülven op de Wöer un söök uk nich lang, wat ik dor een lütt Twist krieg, wat dat Leed denn so'n beten wat geven kunn, wat een dor noch een Rest vun Leed in sehen kann. De Ogen, wat een vun dat Bild ankieken doon, hören een, de al groot ruutkamen is un mit sien 33 Johr al 8 Johr öller wurrn is as dat "Du" vun disse Leed. Keen weer dor, as du een bruukst, heet dat, un ik heff em man uk keen betenh helpen kunnt, uk wenn wi wengst eenmol binah vernünftig snackt hebben un ik markt, wo hart em dat Leven angeeng, dor räkent ik mi sogor ut, wat dat noch mehr för uns to snacken geven wurr, man denn is dor nix na kamen. "Kurzschluss", meent een vun mien olen Kamraden, aver dor bün ik mi lang nich mehr seker, denn is villicht man jüst dat, wat velen vun uns an de Kant bröcht hett, wat de Olen mit uns egentlig nix opstellen kunnen, utschännt vun de Krieg un de leegen Tieden, as se domols sach veelen weern. Sünd mi to veelen, de mit de Waag oder mit de Flint na de anner Siet utbüxt sünd. Dor hebben de Künstlers reinweg Sott, wat se sik rindenken un överwegdenken un vilciht sogor ruutdenken könen ut dat Schiskojenno. Wurr hüüt in't Radio vertellt vun een, de sik de Biller vun de doden Schoolkamraden över't Hart kläävt harr, wull se sach sodennig neeg ween un ehren Weg liekers nich gahn mötten. Hett em wull lückt. Krreg den Büchner-Pries 2009.
Funn een Bild vun een
de sehg so ut
so'n bet as du
een junge Mann
geiht op de Welt to
so as du
so'n bet' liekut
uk wenn dat piert.
Funn een Stück vun een
de sik wat truut
so'n bet' as du
een junge Keerl
faat Saken an so as du
un kummt uk wat bi ruut
uk wenn't piert.
Funn een Geföhl
ik maalt mi ut
wo sehgst ut
harrst wieter läävt
un neihst nich ut
keen weer dor
as du een bruukst
un dat piert.
Nu kunn een seggen
dat weer ut
fullst ut dat Erinnern ruut
een Steen un de Naam weerst du
man dor süht ümmer mol een ut
een de Saken maakt, sik truut
dat du't nich büst
dat piert.
T.u.M.V.I.
