Nu sünd al een poor Dage vergahn un dat Leeder-Maken hett jüst mol nich dat Prä; heff an'n Fridag een poor Leeder inspäält un dissen Fridag schall dat wietergahn; dor mutt uk een beten öövt warrn. Hett in't Studio so veel Spaaß maakt, kunnst binah seggen, dor bün ik ja wull mol "bi mi ween", dat wat sunst nich recht lücken will. Leider kunn ik dat nich mitnähmen in den Sündag un in dat Wuchenenn mit rin; kann nich so lücken, as en dat ümmer geern harr, weer gnaddelig, funn um un bi rein överall een Grund för so'n wellerlige Räsonneeren, bit dat denn mit eens all weer un mi de Dage vun Maandag an fründlig bemöten. Weer so bi de Arbeid, bi t'Huus, wo de Flimmerkist duster bleev un ik mi över de olen Kunst-Bläder hermaakt heff, de sik hier un dor stapeln doon. In een oole "Pan" vun 1987 wurr wat vun den Maler Sargent sien Vadder vertellt, een Amerikaner, de wegen sien Fru na ool Europ rövermußt un nu wiet weg vun sien Heimat ganz un gor Patriot wurr un versöcht, "in konzentriertem Nationalpatriotismus ein Stück Amerika zu konservieren...In heftigen Artikeln steigerte er sich in eine längst unglaubwürdig gewordene Identität mit der einstigen Heimat hinein." Dor heff ik mi aver in we'rkennen kunnt. Dat schriev ik lever sülven hen. ehrer dat een anner övernähmen deit. Denn mutt ik wull stillswiegen. Heff ja uk de Artikeln toletz nich mehr wegschickt, uk de Breefen an'n NDR wegen dat Windfarken-Sponsoring. Könen annern övernähmen. Un kannst dor ja nix an doon. Dat Land warrt vun Küst to Küst een Online-Windpark, dat is beslotten. Kiekt sik noch gau de letzten schönen Flachen an un maakt dor nochmol een Bild vun. Heff mi hüüt noch eenmol över mien Pellwormer Gedichten hermaakt un dat een un anner Woord nochmol schreven. Hett doch vör een poor Daag wirklig een Minsch ut frie Stücken mien Pellwormer Gedichten in Husum in de Bökerstuuv bestellt. Denn mutt dor ja noch een Oplaag vun maakt warrn.
de keen Maat funn
weer een Leven vun een
de in de Weg oft stunn.
Weer een Leven vun een
de brascht un brööst.
Weer een Leven egentig
en arme Öös.
Weer een Leven vun een
mit ganz veel Gift.
Weer een Leven vun een
de't blots mit Wöer dirfft.
Weer een Leven
schall ik mi geneeren
weer mien Leven
kunn't nich öven
mußt toveel lehren.
Weer een Leven vun een
de höört keen Raat.
Weer een Leven vun een
de keem to laat.
Weer een Leven vun een
de harr geern wullt.
Weer een Leven vun een
in't Hart mit ganz veel Schuld.
Weer een Leven vun een
de sik nich mag
weer een Leven
verkleien Dag un Nach.
Weer een Leven
schall ik seggen "mien"
weer een Leven
jüst so goot as dien.
Weer een Leven
aver nich umsunst.
Weer een Leven
mit Wöer un een beten Kunst.
Weer een Leven
af un to nich licht.
Weer een Leven
wo jedeen an driggt.
Weer een Leven
sach vun een Minsch.
Weer een Leven
as sik sach nich jedeen wünscht.
Weer een Leven...
T.u.M.V.I...
