Mittwoch, 25. April 2012

De bösen Rieders

Nu warrt dat höchste Iesenbahn, hier mol wedder wat herintostellen, schall keeneen meenen, Ool Ipetähn weer nu mit eens still wurrn; harr an't Wuchenenn een ganze Stutz vull Ideen, de all vun de swarten Löckers utgeengen, in de ik mi so bilütten leider rindenken dä, aver nu egentlig wedder achter mi laten heff. Opnahmen heff ik uk dat een un anner, aver wat dat to't Rinstellen döcht, weet ik nich recht, mit dat hiere versöök ik dat mol we'r, denn de Wöer heff ik eerst vör een poor Stünnen op't Papier bröcht, as ik an de leegen Drööm dach, de ik nu al siet een poor Wäken kenn un an de leegen Geföhle, de een an't leevsten ut de Weg gahn wurr mit ganz veel bunte Biller oder sunst wat; man dat weet ik ja al, de gahn uk so weg, mußt ehr blots lang noog utholen. Utsitten as een Kanzler dat ja uk mol dä, wat wohrschienlig jüst so wenig stimmt as dat veel anner, wat so vertellt warrt. De bösen Rieders sünd ja man uk egentlig wull blots dree vun veer, denn de mit den Flitzbagen, de kunn ja uk een gude sien, dat weer de witte Rieder. Na, nu mag een dat ja lever so mit 4 op een Siet un so heff ik dat mol stahnlaten. Wenn ik hüüt avend noch mol we'r dorbi geeng un dat mit een anner Klang ut mien Wunnerpianola versöken wurr, keem sach een ganz anner Leed ruut; villcht as dat, wat sik na "Riders in the Sky" anhören wurr. Güstern weer uk so'n Rider ünnerwegens: Peer Gynt spälten de jungen Lüüd vun't Schooltheater - klasse maakt - Stück is ja man wat egen, aver mit een Schrieversmann hebben se den lögenaftigen Muchgeern Kaiser Peer Gynt denn een guden Kumpel henstellt, dat een de tour de force beter verstunn. Liekers keem mi disse Peer recht trurig vör, as he de Zippel utn'annerklöövt un nich dat finnen kann, wat veel annern uk söken un wo de stille Dokter "Mitte" to seggt. De dat al mol maakt hett, de warrt jüst so de Küll spöört hebben as de aasig Norweger dat dä, as dor nix nableev un he doch nich wußt, wull he vörsellt..



De bösen Keerls sünd we'r ünnerwegens
in mien Brägen sünd se ünnerwegens
geven keen Ruh
hool ehr noch ut.

Se sünd ünnerwegens, as wenn't een Büld vun Dürer weer
glieden, rieden dör de Tieden op ehr schrigen Peer
Düwel un Dood
Pest un Noot.

In'n Slaap un'n Droom sünd se ümmer ünnerwegens
warrst du waak, fraagst du, wo weerst in dien Brägen
hen un her
allens verdweer.

Man noch bün ik dor
noch stah ik op
heff Gedanken in mien Kopp.
Noch bün ik dor
noch heff ik Knööf
noch bün ik dor
fraag mi, worum ik de Nach op de bösen Rieders toöv.

Worum  heff ik denn de Engels all verjaagt
ehr mit Steen, Iesen, Läer un böse Wöer plaagt
nu bün ik alleen
wull ik nich ween

Worum heel'k't nich ut un kieken ehr in Freden an
weer vör de Fragens un de guden Wöer bang
keen in'n Arm
keen Erbarmen.

Schull dat versöken holen de Daag un Nachten ut
uk wenn se koolt un gries sünd so as nu
is mien Leven
op'e Eer, nich in Häven.


Man noch bün ik dor
noch stah ik op
heff Gedanken in mien Kopp.
Noch bün ik dor
noch heff ik Knööf
noch bün ik dor
fraag mi, worum ik ümmer op de bösen Rieders tööv.




T.u.M. V.I.