Montag, 16. April 2012

Egentlig

Gräsig - so een Drömen vör't Waken-Warrn, wat mußt ik lopen, een Bruun de Bär weer achter mi ran, sien Kopp wurr ik mit eens gewohr, wo he ut de Grund hochkeem un vörher al weer een Isegrimm in de Neegde ween, ik bääd di, wat hett so'n Narrnkraam in so'n Beamtenseel to söken oder schull dat in mien Leven to ruhig ween. Warr glieks mol in't Droombook kieken, wat't bedüden schall. Wenn dor so veel Krieg in mi binnen weer, mußt ik dat denn gau mol to Popier bringen, dat Stück vun Kain un Abel, wo ik jüst bi J.D.B. dorvun lääst heff in sien grote Riemelstremel över dat Paradies un wo ik annerletz uk hernahmen wurr, wenn uk nich mit Steen un Knippel; de Krieg kunn aver uk dat Stück twischen Mann un Fru sien kunn, dat harr ik noch een Fru in't Fernsehen schimpen höört, wat för Undöög so'n Fernseh-Kraam as "6 in Husum" för de jungen Fruuns bedüüd, as geeng dat in de Welt uk för ehr nich um wat anners as um apartig Schoh un een Keerl in Bett.  Nu fallt mi leider nich mehr in, wodennig hüüt morgen bi de Arbeid de Snack dorhen keem, geeng nich um Schoh, man um de Strümp, de Mannslüüd nu aver uk in jede passlige oder unpasslige Moment nicht uttrecken mögen. Junge Fru fung dor mit an. Ik weet dor natürlig nix vun af.  So is dat denn sach uk hier un dor, as wurrn de Kalver na de Winter na de Fenn ropp kamen, so kriegen de Minschen sik mit de Snack in de Gang. Fröhjohrsluft.Egentig schull't ja uk Leev sien.


As weer dat Krieg
un nie nich Freden
so kummt mi dat
nu binah vör.
Den de Sieg
de's ünnerlegen
fraag mi wat
ik dorvun weer.

As weer't Gewalt
un nie een Segen
so schient de ganze
Saak to ween.
Dorbi dor schall't
Leev sien un Leven
man wo sünd de
toletz to sehen?

Egentlig schull dat blots Leev sien
egentlig weer't doch bots Lust
Eegntlig wull ik di blots leev ween
worum't so keem, dat harr'k geern wußt.

As wurrn wi uns
rein nich mehr kennen
as harrn wi all
wat vun een Deert.
Wo kunnst di sunst
dor so an wennen
as harrn wi all
nix anners lehrt.

As wurr de Haß
di de Luft afkniepen
so geihst du över
den annern her.
Warrst em an'n Hals
un Hart angriepen
as wenn he nich
dien Broer weer.

Eegentlig...

As  weerst du Kain
un ik weer Abel
so nimmst mi her
mit Stock un Steen.
Kannst nich trüchdreihen
du hest den Makel
wat du mi däst
warrt jedeen sehen.

T.u.M.V.I.