gather with others - maak wat mit annern - do wat du kannst - work like you can - so oder uk een beten anners kunn dat heeten, wat in een Leed to hören weer "Work like you can" un dat hett mi rein mol wat seggt - so dach ik, kunn sik dat anhören, wenn een Leeder för de Lüüd un nich blots över sk sülven un över een Kummerkamer-Leven maakt. Heff ik denn glieks disse versöcht, uk wenn't denn doch nich de sülvig Richt nahmen hett - liekers will ik dor noch mol över gahn, denn jüst de verleden Dage hebben dat guud mit mi meent, solang as wat ik bi de Arbeid weer, hier een Mundvull Snack dor een fründlig Woord, is fröher sach uk so ween, man ik weer dor nich merrenmang, ik weer ümmer buten vör. Dat "buten vör"-Föhlen heff ik sunst ja Dag um Dag, wenn ik an de Kinner un ehr Leven denken do oder uk an dat ND-Syschteem, wo ik ja man uk blots wenig Frünne tellen kann. Dat kunn ja uk noch anners warrn, wenn't uk nich so licht hentokriegen is as bi de Arbeid. Sunst kunn ik noch veel vermelden, wat een Fründ vun sien Aventüern in dat e-darling-Djungel-Flag vertellt hett oder wat de stille Dokter güstern to mi sä, he meent, ik schull op mien Texten dalgahn, as Czukay vun Can dat maakt hett. Dat weet ik ja nich, dor bruukt ik denn anner Instrumenten, denn dat Bänder-Prünen, wat Czukay kunn, dor weet ik nix vun. Heff em denn vun B.Eno vertellt, wat ik dat Gedichten-Deklameerenop sien CD nich lieden kunn, lever blots de Musik hört harr. Keem güstern nich op en Naam, man dor bün ik noch so bang vör, siet ik Anne Clark preestern höört heff. Gah mi af. Kann ik ja noch över nadenken. Veel verlinkt heff ik hier ja nich, man denn will ik mol een Utnahm maken, hett mit Platt nix to doon, man gifft Lüd, de hebben so een herrlig Blog : i12bent.tumblr.com , wo se dat fiern, wat se an Biller un Musik ankamen is.Dat is een Kutur-Gemeen, dor muchst di sülven geern inschrieven. Dor lehrt ik denn uk, wat Levon Helm, de bi de Band so herrlig lässig Slagtüüg späält un fein sungen hett, nu uk na Jens-Jehann sien Kamp kamen is. Hool di, ool Dixie!
Woveel mol leep dat Water över't Flag
ehrer de ersten Minschen keemen een Dag
wullen sik de Eer wohren, dat Solt in den Törf
duert nich lang stunnen Huus, Diek dor un Dörp.
Vun jede Hand, de hier wöltert een Spoor
sik geven an't Leven is wohr.
Wolang hett dat duert, ehrer de Wöer dorto funnen
sik, een anner dat Baben un nerren verdüütschen kunnen
de een blots so wenig, de anner kriggt veel
de steiht de Saak vör, de anner's een Deel.
Vun jede Bookstaav is schreven een Spoor
woveel vun de Wöer sünd wohr?
Wo oft hett de Stormwind dat Hüsing tweiretten
de Blanke Hans in de Dieken rinbetten
ümmer warrt vörräkent, wat de Minsch hier nix höört
uk wenn he mit Knööv un Gewalt sik noch wehrt.
Vun jede Ünnergang findst noch een Spoor
keen Leven ohn Dood, dat is wohr.
Woveel Dichten un Leeder vun een Jungsparadies
wo du Tranen um weenst un dat liekers nich sühst
Woveel Hartwehdaag un woveel Lengen in di binnen
de Weg bit na Huus kannst nich finnen.
Vun jede Dag in dien Hart findst een Spoor
höört to dien Leven, dat is wohr.
T.u.M.V.I.
