Du sühst guud ut

Na, dat wurr nu aver uk we'r Tiet, dree, veer Daag keen Pianola un keen Gitarr; dat kann nich guud ween, dorum wurr hüüt in de Morgen glieks een beten kumpuneert, denn güstern seet ik stünnenlang in de Zug un dat hett al ümmer mol een Leed ruutbottern laten. Ditmol geeng dat um een lütt Fru, de ganz herrlig Spraken kunn, een anner Keerl, de uk nich opholen much Fragen to stellen, ganz fein allens ümmer ganz sinnig verklorte un denn uk so gedüllig weer, een oole Daddi, ik wurr seggen um un bi 58 , noch Wöer över Stratenbuu un Autobahnen to wesseln, wo se sik sach scheußlig för interesseer, sodennig kunn ik dor nich överweg gahn un ik meent binah, se hett markt, wo de Keers dor neben ehr wat dicht un sogor noch vun ehr. Keem mi uk so an, wo ik mi vun de Jung de Hörappraten lehnte, dat ik dat dor Gebröös vun den oolen Braschbütel nich mehr utholen mußt. Dor heff ik miene Lieblinge hört, dat sünd "Black Keys", un bi de geiht dat aver af. Nu wurr dat Hiere denn doch veel sinniger as de Hiphop, mit de ik hüüt morgen waken wurr.
Leider gifft blots de Opnahm mit mien MP3 Rekorder, denn de Kamera heff ik nich dalfullen laten, aver so dösig "programmeert", dor geiht ja nu rein gor nix mehr. Kannst nix bi maken.
Wo se sik nu so in de Wull kriegen wegen de Rechten un dat Kopeeren, eenigen meenen gor, dat Web wurr bald in een swarte Lock rintrümmeln - schull ik dor an denken, dat Hiere sinnig utlopen to laten. Much aver sodennig nochmol S.R. gröten, de dor mol so richtig uthaalt hett in een Interview un ik mi sien "Herr Lehmann" binah ganz un gor dörlääst heff, as ik mit Liebe op de "schönste Insel der Welt weer". "Das geht nich gut", meent Herr Lehmann, as de anner em bi en Hauerie in de Maak hett, un dat kann een licht naföhlen, de sien Füste lever in de Taschen lett, as se flegen to laten. Geeng mi doch güstern een Bagaluut in de Domstadt so'n beten appeldwatsch un mit de Kopp vöruut an, bemst aver vörher noch gau af. Dor harr ik aver fein op de Straat leggen mit een blödig Nääs. "Wat sä de Jung: eine Stadt kann sich ihre Bewohner nicht aussuchen." Dorum Kölle alaaf.


Du sühst guud ut
kannst herrlig snacken
in alle wat weet ik blots Spraken.
Du sühst guud ut
weetst so veel Saken
mit dien Nahwer hest dorvun fein spraken.
Worum seggst du nich een Woord to mi?

Du sühst guud ut
hest so feine Locken
much ik geern eien, rüken un  anfaten.
Du sühst guud ut.
Läerstevel, Strümp un korte Rock an
kann keen Ogen gor nich vun di laten
worum kiekst du nich eenmol gau na mi?

Du sühst guud ut
de Sünn hett Licht utgaten
in'n Avendglimmen so över de Maten.
Du sühst guud ut
hest sach'n Fründ, de kann di faten
spören dien Huut, dien Hartslag un dien Aten
segg, worum puust du nich eenmol röver na mi?

Du sühst guud ut
kann de Gedanken nich vun di laten
weern wi alleen, wat wurrn wi denn wull maken?
Du sühst guud ut
bün ganz un gor in di verschaten
spääln verrückt op mien Böön de velen Rotten
worum kummst du nich eenfach röver na mi?

T.u.M.V.I.