Adrenalin - egentlig heff ik dor nie nich so veel op acht; man in disse Daag, dor is de Produktschoon in de Högde gahn; mi keem't so vör, as wurr mien Chef mi de ganze Dag achterna lopen un sik bekieken, wat ik dor bi de Arbeid maak un mi dorbi mit een gnatterig Gesicht ankieken. Oder kunnst seggen, jede Dag Examen mit de Fragens, warr ik dat schaffen oder is dat denn doch to swoor, heff ik we'r dat Falsche lehrt oder seggt. Dat nich blots över 45 Minuten, nä, dat geiht stünnenlang, dagelang - sodennig tehrt de Tiet, in de ik bün, gewaltig ut. Dorum is dat denn uk so, dat de Dokter di seggt, dat du krank büst, wo een Plattdütsche blots "krank spälen" to seggt. Liekers is dor noch een grote Ünnerscheed to dat Krankspälen, wat ik kenn, dat is dat een hier nich alleenig bi is. Woveel du lehrst vun de annern, de du reschpekteerst, denn bit een na dat Huus hier an den See kummt, hett he al Stücken achter sik, dor is he oder se al düchtig vörher in de Knee gahn. Schull natürlig noch een beten mehr mit de Minschen hier snacken, aver dor heff ik ja nich Tiet to. Kannst uk sehen, wo eenigen vun de Kollegens op de een un anner Oort een beten mehr opfallen as de annern. Fröher bün ik dor ja uk vörweg lopen, dat Brösen, Swögen, Braschen, Scharsen, dor weer ik Baaskeerl, nu bün ik still wurrn. Höör een beten hier, kiek een beten dor un schriev mien lütte Stücken.
In't Huus an'n See
dor sünd so veel Geschichten.
De warrn vertellt
vun de Minschen, de kamen.
Jedeen kann sien egen berichten
wenn em de Wöer
för dat överhaupt kamen.
In't Huus an'n See
dor sitten de Dokters
un hören ehr to
de Minschen, de kamen.
Wunner verspräken
sich sach blots de doren
de noch weten
wat dor för Sorgen achter stecken.
In't Huus an'n See
bün ik nu kamen.
In't Huus an'n See
vertell ik mien Leven.
Ut't Huus an'n See
dor will ik we'r ruutgahn
hoff dat vun fröher
deit denn nich mehr so weh.
In't Huus an'n See
dor kannst di verpusten
na all dat Gejachter
vun Minschen, de kamen.
Jedeen hett wat in sik, dat's duster
dor kaam nu achter
geiht gediegene Bahnen.
In't Huus an'n See
dor versöcht se to helpen
de nich wieter könen
mang de Minschen, de kamen.
Nich allens köönt se minnern
villicht n'bet linnern
dat se find niege Bahnen.
T.u.M.V.I.
