Du brauchst das - wurr mi mol bedüüd un de Stimm, de dorto de Wöer hören leet, weer nich dör un dör fründlig. Na und, anner Lüüd bruukt anner Saken; mi weer dat nu mol de Musik, wenn de Dokter nu sogor meent, ik harr mien Kunst "mißbraucht", dor mutt ik sach noch mol nahaken, dat Leven un de Klang, de dor to höört, dat paßt nich ümmer ganz un gor tosamen. Wenn de Musik hulpen hett, denn laat ehr klingen. Harr ik mien lütt Book op düütsch schreven, wußt ik uk, wo dat Book heeten kunn: Auf die Musik war immer Verlaß.
Ja, ik heff dat bruukt
dat singen för de Lüüd.
Ja, dat heff ik bruukt
mol ganz luut vun Tiet to Tiet.
Un schön weer't för mi uk
dat Stahn in't helle Licht.
Weer froh, keem so mol ruut
wo sunst blots Plünnenkraam liggt.
Ja, ik heff dat bruukt
so keem ik mol ruut
ut de Kummerstuuv.
Ja, ik heff dat bruukt.
Ja, ik dä dat geern
een poor Stücken hier to singen
vun een smucke Deern
un bi de wurr ik geern liggen.
Ja, ik hört dat geern
dat Lachen vun de Lüüd
ik ünnerhoolt se
un wi harrn een feine Tiet.
Ja, weer de Musik
maakt mi to een anner Minsch.
Weer nich mehr stumm un schuu
Nä, ik dä, wat ik mi wünsch.
Ja, ik weer een Held
wengst in so'n lütt Rebeet.
Stücken noch vertellt
wo keeneen sunst vun weet.
Ja, ik heff dat mucht
mi vör annern dick to doon.
Weer oft mehr as genoog
de mehrsten kennt de Stücken schon.
Ja, ik heff dat bruukt.
Wat schall ik mi geneeren.
Annern doon dat uk
harrn sunst nix to verleeren.
Weer sach anners kamen
harr'k een anner Leven hatt
nich so veel alleen
Jux un Frünne satt.
Weer sach anners kamen
man kunn nich anners ween
Leven nähm de Bahn
weer sunst verloren un alleen.
T,u.M.V.I.