Steenbuck - groff, wat sünd wi veelen. Kummst ut't Graleeren gor nich mehr ruut; jeden Dag gifft bi de Arbeid een wat ut, sodennig gifft' keen Klagen. Liekers - hier un dor heff ik we'r Ursaak för'n slech Geweten; dat warrt Tiet, wat ik mi so'n Burdsdagsklenner kopen do, sunst kaam ik dor nich mehr achteran. So sitt ik hier an mien lütt Internet-Klaveer un heff dat midlerwiel opeven, wat ik de Geräten um mi rum so un de Gang krieg, as ik dat will. Heff sogor mit de Kundenservice chattet, wat een nich allens för sien Hobby deit, aver hett nich hulpen. Mutt ik na'n Cumputer-Maker, wenn se so heeten. Heff dat ja uk mit Opa sen Klock maakt. Dat Leed is ja egentlig nix anners, as dat Vertellen vun wat dor maakt wurr, man is ja binah so'n Saak as mit dat Platt, wat Du leider nich so eenfach na'n Platt-Maker bringen kannst, um dat we'r düchtig un stüttig in de Gang to setten. Nu geiht se we'r un sleiht se we'r, stimmt nich ganz, uk wenn de Ton een herrligen is, aver't weer to luut in de Nach in mien lütt Hock. So hör ik blots dat Tick un dat Tack. De Wöer heff ik in mien lütt Book "De Zugpoet" ruutgeven un achteran noch een lütt Leed in a-moll dorvun maakt.
Opa sien Klock de tickt
siet Klokkenmaker Schmidt
ehr in de Gang kregen hett
harr nich mehr lopen wullt
stief un möör na all de Johren
weer de Stoff villicht an schuld
harr uk nich
as't nödig deit
mit Geföhl un Plie
an dreiht
nu hung se dor
ganz stumm
stööt ehr an
wull nich gahn
kunn'k mi nich an wenn'
bröcht se na den Meister hen
he meent dat lohnt
nu geiht se we'r
nu sleiht se we'r
un dat's een Ton
de hörst bit ünner't Dack
to jede vulle Stünn
un jede Tick un jede Tack
seggt mi
wo wiet ik bün.
T.u.M.V.I.
