Nightshift - so heet een Leed vun de Commodores, wo se Marvin Gaye achteran singen; Nachtschicht is't, wat ik hier do um halvig veer in de Morgen, aver dor bün'k denn doch to unruhig, um wedder intoslapen, dorum hau ik hier noch een "Zug-Gedicht" in mien'n Blog rin. Dat is sogoor man blots een S-Bahn-Riemelie, gau in't Book rinkliert op den Weg vun'n Hauptbahnhoff na Reeperbahn. Een Leed bruuk ik egentlig nich mehr dorvun maken, heff al so mennichmol een schöne Fru in'n Zug besungen, um mi sülven lichter över de Tiet to bringen. Eenmol heff ik so'n Leed uk an de Schöne wietergeven, is ja egentlig Narrnkraam, aver uk so'n beten de Plicht vun'n olen Insel-Troubadour, dat he dor nich so eenfach över die Schönheit as solches henwegkieken deit.
Schöne Fru dor gegenöver
dree, veer Statschoonen mit de Bahn
plier ik 'n beten na Di röver
denn mutt ik opstahn.
Warr Di sach nich we'rsehen
jedereen sien egen Gang
kunn't doch anners ween
keek ik Di anners an.
Schöne Fru dor gegenöver
so een as Du süht een nich veel.
Schuul denn doch noch gau mol röver
un freu mi denn uk heel.
an Dien Mund, Dien Stirn, Dien Ogen
dorto de kloge Blick.
Wurr ik dat blots wagen
dat ik anners na Di kiek.
Schöne Fru dor gegenöver
ik glööv, Di warrt dat nu to dull
keek sach to veel na Di röver
weet, dat ik dat so nich schull.
Bahn leet mi gor keen Tiet
glieks höllt se wedder an.
Wenn ik denn utstieg
kiek ik Di noch eenmol an.
Weer ik nich so bang
keek ik Di ganz anners an.
T.u.M.V.I.
