Schaad, dat maakt he leider nich mit, mien Cumputer, wull de Graphik rinstellen, de wiesen schull, wodennig sik de Lüüd över mien Blog hermaakt hebben. Hett sik ja allens in Maten bewegt; aver weer een Kurv, de bi Null losgeeng un denn stüttig hooch gahn is bit to'n Märzmaand 2011; dor is mien Blog 500 mol anklickt wurrn, wohrschienlig hett he uk mien veelen Klicks mittellt un wenn du de normalen Tallen nimmst, de in dat Web begäng sünd, is dat uk nich jüst scheußlig veel. Nu is de Blog in'n Augustmaand op bummelig 60 Klicks dalsackt. Ferientiet oder, wat ik ehrer glööv, ik heff mien letzten "Getreuen" mööd bloggt. Dat is so. Wenn ik de Tallen glöven kann, bün ik nu noch 730 Leeder vun mien dusend un een weg. Dor heff ik noch to doon, un morgen heff ik uk bestimmt we'r een in de Maak. Liekers laat ik mien Blog nu mol een beten utklingen, egentlig wull ik dat Leed vun hüüt morgen nähmen; dat heet "To veel" un geeng um een, de twee Saken hebben wull, de Leev un een Amt un sik denn alle beide utschännt hett. Schaad is dat egentlig blots um de eene Saak un dat is de Leev; ennerlei, wat de Lüüd seggen, dor bün ik nu mol Musiker un Künstler noog un heff dat sach al mol seggt, bi de Leev is dat uk mol al mit Grundgesetz un Correctness. Man dor warr ik mi sach mit nümms so gau eenig warrn, jüst so wenig as mit dat Leed, dat ik hüüt namiddag över een "Oolsch" schreven heff, de rääd mol dit un rääd mol dat, Hauptsaak, se is an de Macht. Nä, dor will ik mi nu nich mit opholen. Ik sing jem hier noch mol ut vulle Hart een Text, de an een vun de letzten Dage ruutbottert is, as ik mi mit de "12 Schrää" ut'nannersett heff. Dor weer ja schon ümmer för een vun de Pharisäer-Insel in de Weg, wo "Gott" för stunn. Kannst in de Saken nich licht ut dien Huut, un bün dor uk veel neeger na de ool Jehann Buddenbrook as na de Kunsel sien Fru. Nu heff ik aver bi't Dichten mien Utweg funnen, dat ik uk ruutkamen kann ut dat Enge Land vun Twiefeln un Stolt. Laat sik dat guudgahn; ik dank Jem för de Duld un vun Harten mien "regelmäßigen Leser(s)". Wenn een nochmol wat vun mi weten will, kann he mi ja wat mailen:
sienjung@googlemail.com
An't leevsten wurr ik singen vun de Leev
de ik kreeg, de ik spöört, de ik heff.
An't leevsten leet ik alle Minschen hören
maak Freden, hoolt op sik to vertörnen.
An't leevsten wurr ik singen vun dat Licht
wat in mi is, de annern un mi sülven lücht.
An't leevsten leet ik alle Minschen hören
laat't Licht sik nich umsunst vertehren.
Ik meen, ik heff se funnen
de Antwoord för mien Fraag
wat ik nich begriepen kunn
un dat Nadenken nich waag.
Ik meen, ik heff't begrepen
wo een Gott to seggt, wat't is.
Dat is nix as dat Leven
wat um uns rum un in uns is.
An't leevsten wurr ik singen vun een bleuhen Bloom
de ik sehen heff, föhlt heff, rüükt as in een Droom.
An't leevsten wurr ik singen vun de Imm, de na se flüggt
de in ehr korte Leven Hünnig un Leven mit sik driggt.
An't leevsten wurr ik singen vun mien Dochter de lütt Stimm
de ik mank all de veelen Milljonen Lüde finn.
An't leevsten wurr ik singen vun de Hänne vun mien Söhn
wat se allens beschickt kriegt un wat se allens könen.
Ik meen, ik heff se funnen
de Antwoord för mien Fraag
wat ik nich begriepen kunn
un dat Nadenken nich waag.
An't leevsten wurr ik singen
vun een Woord, vun een Gedicht
wo een Teeken, een Bedüden, een herrlig Klang in liggt.
An't leevsten wurr ik singen vun Kinnergloven, vun een Droom.
Kunn mit de hier nerren un de dor baben Hand in Hand mien Wege gahn.
Ik meen, ik heff't begrepen
wo een Gott to seggt, wat't is.
Dat is nix as dat Leven
wat um uns rum un in uns is.
T.u.M. Volkert Ipsen
