Volle, maak doch mol een Leed mit "krellen", mien Unkel Walter seet bi Opa un sloog dat vör, heff dat sogor maakt, Leed geeeng leider verloren. "Krellen" kunn ik in de beste Maneer sehen, as een Burnjung mit de Ool sien Trecker mit Hänger op de Plack krellte un dor full mi dat Bewunnern in, wat ik as Jung al harr, wenn eener mit een lütt Deutz un twee oder sogor dree Hängers dör een Heck na de Fenn roppfohrte. Un de Diesel hett hamert, dat mußt ja egentlig allens in de eene Gang gahn un sühst wull, hett he de Hängers al dör dat enge Heck wöltert. Nu is dat mit dat Krellen bi mi binah so'n Süük wurrn, ümmer wull ik los un denn över de Damm na Husum. aver denn keem mi doch dat Krellen an; so is dat uk hier, hett mi eener mol Bescheed geven, un dor sitt ik nu all we'r an disse söte Plicht un egentlig ja uk lichte Last un stell nochmol een lütt Leed herin, wat ik güstern op Liebe ehr Sofa opschreven heff, ehrer dat ruutgung na Sülfeld, wo dat Glück vun de Eer dat op den Rüch vun de Peerd is. De beste Ogenblick weer, as so'n Friesen-Hingst na de Fenn ruutkunn un denn aver afgeeng, dat trummelt dor richtig op de Eer. Is ja uk to nüdlig, wenn de Käuhe un Kalver na de Winnertiet wedder op de Fenn ruutkönen, dat is binah, as geengen se to Danz. Um Danzen un Festen maak ik natürlig een Bagen, aver um dat Freuen nich, kreeg een Koort vun mien Kollegens un dat weer eenfach blots schöön.Bi den Copy-Shop liggt mien lütt Manuschkript "Ik weer op Pellworm", dor maak ik een lütte Oplaag vun, dor freu ik mi uk an. Hoffentlig laten se mi nochmol we'r op de Insel.
Sünd wi nich all de falsche Richt langs lopen?
Sünd wi nich blind wurrn för de Welt?
Meenten, wi mußten allens kopen
schull nix kosten för uns düer Geld.
Hebben wi nich all de falsche Richt inslagen?
Harrn wi nich een anner Weg gahn kunnt?
Hebben uns all fein vörlagen
to veel vun unse Leven geeng to Grund.
Hebben wi nich na de falsche Kant henkeken?
Chott un wo herrlig sehg dat dröben ut.
Leeten an uns to dat Verbreken
un smeeten sülven, wat to uns höört, ruut.
Hebben wi nich för nix un we'r nix hergeven
wat uns mol riek maakt vör een lange Tiet?
Hebben uns dor wegen Geld dorut verdreven
wurrn arm an Leven, an Langewiel ganz riek.
Hebben wi uns nich al to'n Narrn holen?
leepen de falschen Preesters achterna.
Mötten mit Fremdween dat betahlen
leeten vun de Heimat gor nix na.
Hebben wi nich all in een Tour verloren
Land, Nahwers, Spraak, all de Farven noch op to
kunnen uns rein nix dorvun wohren
wat Minschen, Neegde un Leven för uns doon.
Hebben wi noch keen Weg ut dat Labyrinth ruutfunen
wo uns de Giez un dat gulden Kalv hendreev.
De wiede Blick op uns, de is verswunnen
dat blots de Ogen-to un na-vörn-Tunnel bleev.
Köönt nich krellen
gifft keen torüch.
Mött uns vörstellen
wat dor noch wat anners liggt.
T.u.M.V.I.
