Egentlig - so kunn ik de Lex hier anfangen; aver hüüt is dat so, wat de Dag ruhig un schöön anfung un uk so wietergahn is; binah een beten eentallig un ik fraag mi, wat ik hüüt lehrt heff, lääst heff ik en ganze Hümpel Texten, hier un dor, man nix is hangen bleven. An't ehrsten kann ik ümmer op de Texten, de Riemel-Stücken torüchkieken, de an den Dag ruutbottern un wo ik, wenn't lückt, noch een Leed vun maakt heff. Wull dat Leed vun güstern weglaten, denn dat weer ruutbottert ut so'n slechte Stünn, wo dat in mi binnen blots verdweer leep; dat Radfohren, wat Fru Dokter mi afverlangt hett, hulp rein gor nich, erst dat Schrieven vun disse Reegen maakt mi ruhig. Heff se denn uk egentlig to ruhig inspäält, denn as mi dat dör den Kopp geeng, weer't orig luut un kresig. Heff dat hüüt avend nochmol hört un dach, stell dat man doch ruhig rin; de ruhige Ton, de sik över dat Vertwiefelte leggt, hett uk wat. Leed duert villicht to lang; mol sehen, wat de ool Apparaat dat laadt. Villicht lohnt an't ehrsten to berichten, wat wi uns hüüt avend över Architekt Libeskind ünnerholen hebben, de in Lünborg wull so'n Oort Soltkristall henstellen will. Wi funnen sien Museum in Berlin grootorig un anner Saken, de he buut. Wi hörten, wo de Foto-Keerl vun't Blatt richtig füünsch wurr, as de Fru, de op't Bild schull, nich mitspälen wull. He wurr man uk blots sien Arbeid maken. Liekers een Bild is een Bild, dat hört de Minsch ja to.Lütt Book heff ik verschickt na de Pellwormers, de ik sehen un snackt heff. Natürlig harr ik bi de Probe-Utdruck nich sehen, wat dor ganz un gor nich paßt. Volle Huschnusch.Maakt mi nich veel ut, uk de poor anner Saken, de nich ganz lückt hebben. Ich lass das jetzt so oder scheef hett Gott leev. Fraag mi nu natürlig, wo ik de lütt Band verschickt heff, at de Lüüd dor wull to seggen warrn, dat verriemelt Erinnern an een poor Dage, wo ik so ganz un gor ut de Tuut weer un allens opsaben heff, wat um mi rum passeert. Leet sik doch ümer we'r een Grund finnen, so richtig veel in Arbeid un Maken un Doon to investeeren. Man leider is dat jüst dat swöörste.
Hüüt weer een Dag
dor hebben de anner Hüser buut.
hüüt wewr een Dag
dor sehg dat bi annern smücker ut.
hüüt is een Dag
dor is jedereen to Stääd
för mi weer't een Dag, wo mi jedereener pedd.
Hüüt is een Dag
de fung verdweer al an.
Hüüt weer een Dag
wo rein nix verschälen kann.
Melk för de Kaff
weer de Morgen al suer.
So quäält mi dat
in een Tour.
Wat is los?
Wat is los?
Wat is in mi binnen los?
Kaam nich los
kaam nich weg
stah mi sülven in de Weg.
Hüüt is een Dag
dor hebben de annern een Richt.
Kiek in de Sünn
un finn liekers keen Licht.
Hüüt is een Dag
de hört de annern to
is ennerlei
wo ik hüüt bigahn do.
Wat is los?
Wat is los?
Kaam nich vun de Stääd.
Stah hier in dat Rad un pedd un pedd.
Hüüt is een Dag
de fohr ik gegen de Wand.
Kunn so schöön ween
un is doch een Schand.
Hüüt is een Dag
wo ik nich wieter kann
hoff, de Möhl in de Kopp
höllt een Dag mol an.
Hüüt is een Dag
dor lacht de annereen
ik bün hier to gruveln
för mi ganz alleen.
Stah dorför
is Tiet ümtodreihen.
hett keen Sinn
versöken uttoneihen.
Mark, kaam to Ruh
dat Gröfftse, dor bün'k mit trecht.
Fohr em ganz sinnig
trüch den olen Weg.
Kopp hooch un dat
Gift sweet ik ut
denn ik weet
wat ruut mutt, mutt ruut.
T.u.M.V.I.
