So'n Tofall aver uk - quelle coincidence - so wurr dat bi Ionesco heeten, aver jüst harr ik een Book över Nordstrand in de Hand, dor meld sik de Ruutgeverin bi mi, wat ik nich op Nordstrand läsen kunn. Dat wurr ik ja geern, man nich över Thomas Mann, lever wurr ik dat niege Book vörstellen. Man warr ik dat uk könen, dat gifft in mien Book Städen, dor kaam ik nich heel över weg - Redner hält inne - stunn dat in dat Protokullbook vun den Bundestag, as Otto Schily över een Unkel räden wull un dat nich trecht kreeg. Dat sünd ümmer so de Momenten, wo de Warmde opkummt, de du vun de annern kregen hest oder de du di villicht man blots wünscht hest un di inbildst, wat du ehr kregen hest. Dor warr ik noch mit de Dokter över snacken. Sunst weer't een ruhige Dag, uk wenn ik nich jüst veel henkregen heff, mien Dochter man so um un bi sehen, mutt scheußlig veel Schoolopgaven maken. Religion weer nu an de Reeg. Mien lütt Blog - dat sünd jüst uk so'n Oort Schoolopgaven, denn na bummelig 250 Stücken, de ik hier kumponeert heff, krieg ik de Leeder bilütten dör'nanner, liekers geven de Böker ümmer noch wat her. So as dissen Text, keem eerst bi't Singen dorhen, wat mi dorto dreven hett. Weer een Klöönsnack, wat de Lüüd vun mien Lieblings-Blatt Spex mit een vun de Grupp <Pulp> harrn, ik kennt de Minsch nich, he weer dor wull mol vun Bedüden. He fung vun dat Ies an, wat in de Arktis dalbreken deit, dor full mi denn in, wat se in de 70er Johren de Playboys Gletscher-Ies för de Whisky ingflagen un serveert hebben. So bün ik denn it mien "Denk an"-Biller vun dat een na dat anner kamen. Harr ik de Möglichkeit, mit een anner Maschien optonähmen, wurr dat villicht in de Neegde vun so'n 90er Johren-Snack-Musik kamen. Sunst kiek ik mi de Welt dör so een umdreihte Kiekrohr an un wunner mi över dat Hoochbören un Dalbreken vun de Minschen; dat is ja bald so, as wenn dor all 14 Daag eener vun de Promi-Politikers an de Kant bröcht warrn mutt, in een överdragen Sinn, kummt mi aver tominnst aapig un apartig vör. Is so'n Oort Vagelscheeten as bi'n Schüttenfest. Sunst spöör ik noch de groten Dichters achterna, much mi geern wat vun ehr afkieken. Röhrt di an, wenn du Müller mit den klogen Alex snacken sühst, över den Dood vun Seneca un hett sülvst man blots noch so'n beten Tiet.
Denk di hen na dat Ies
wat dor nich mehr lang is
un de Larm vun de Barg
de in't Water fallt un still is.
Denk di rin in den Mund
vun den Minsch, de dat Ies
in sien Glas hett un sien
niege Deern wiest.
Denk di hen na' t Hotel
hebben se Lüüd henbestellt,
dat eener, wat em dör
den Kopp geiht, vertellt.
Hett vör Johr un Dag
de Minschen bewegt
un mutt dor nu tosehen
wo't bi em still is un um em rum läävt.
Denk di an een Strand
dor büst henflagen för'n poor Daag
na'n Land ganz ohne Sorg
wullt torüch kamen bruun
is dien Sünnschienhuut
man vun See is een Dunnern
nu hest nich mol mehr Tiet
halen dat Handy ruut.
Denk di hen na een Saal
wo he steiht een grote Disch
lütte Fahn, lütte Schild
wat du weetst, wo du sittst.
Achteran weetst gewiß
wat du seggst na't Mikrophon
wo op't Papier nu de Tallen
mit Punkt un Komma fast stahn.
Denk di hen na een Stuuv
bölkt dat Fernsehen we'r luut
kiek di an de Madame
dat weer mol'n smucke Fru
knapp noch Hoor, gor keen Tähn
lerdig Ogen,de nix sehen
wat för'n Dag, wat för'n Dag
wat för'n Dag warrt hüüt ween.
Denk di rin na een School
Kinner larmen Trepp hendal
Lehrers tappt gegenan.
Worum geengt hüüt nochmol?
nimm dat Book, schriev dat op!
Mark di dat in dien Kopp!
Hool mit Överleggen
worum un woto nu gau op.
Denk di hen na'n Kabuff
sööt Parföng, swore Luft.
Fru, een Mann in de Gang
nu maak nich so lang.
Tiet is knapp kalkuleert
kummst över de Hund
kummst över de Steert
so nu hest du di al noog amüseert.
Denk di hen na een Kist
wo du binnen bist
un du steihst, töven deist
bit an de Reeg du denn büst.
De Musik, denn de Wöer
Tranen, Süfzer, de een höört
rin in'n Aven, na de Flamm
mit eens de Hitten spöörst.
T.u.M.V.I.
