Hankelbastig - heff dat Woord noch nich nakeken, aver kunn mi vörstellen, wat dat een vun de wenigen Königsberger Wöer is, de ik in mien fröhen Johren vun mien hoochdüütsche Mudder annahmen heff. "Ruscheldubs" weer een anner. Man ik mutt nu jeden Dag, de ik to Huus sitten do, an dat dore "hankelbastig" denken, denn mien Discher oder Timmermann, de dissen verdreihten Winnergoorn vör mien Wahnstuuv-Finster binah Dag um Dag, Stünn um Stünn, ganz un gor alleen opbuun deit, riskeert jede Dag Kopp un Kragen, dat is een Klattern dör Gerüsten, över Bräer un mit een lütt Läer; ik mag dor gor nich henkieken. Blots weil se an een richtige Gerüst sporen. Dat is scheußlig. He süht dorbi aver ganz tofreden ut un hamert un klöttert dat sinnig trecht. Dorbi weer hüüt een Dag, wo ik uk mol wat trecht kregen heff, uk wenn sik dor nich lohnt, veel vun to snacken. Lehrt heff ik uk we'r wat; harr ik weten schullt un heff ik sach uk wußt: wenn du di krank melden deist, sünd dat annern, de entscheeden, wo dull un wo lang du dat büst. Dat heff ik nu dorvun, villicht hebben se dat meent, as se säen, ik harr tämlig Moot wiest, dor mit vör't Brett to gahn. Nu entscheeden annern, wat ik we'r na de Arbeid kaam oder nich. Ik bün ja nu so wiet un kriegen dor Grund rin, muchst ja uk geern mol een Minschen seggen, wat, wodennig un woto. As de Dokter mi hüüt fraagt, wat ik dor denn nu över de verläden Weken dacht, sä ik, dat weer, as wurr ik ut een Krieg torüchkamen, wo ik mi verbiestert heff as de japansche Suldat, de gor nich mitkregen hett, wat dat al to Enne weer. Man nu schall dor Freden ween; dor mutt sach noch lang över palavert un verhannelt warrn as domols in Münster un Osnabrück; man wi fangt an. Dat is al wat. Bi de Arbeid wurr ik nich vermisst; dat heff ik mi al dacht, denn dor is uk so'n beten Gegensietigkeit. Dorum disse lütte "Verlegenheitsleed", aver ohne bloggen geiht ool Ipe nich to Bett.Erst mutt aver de frische Luft, de Dunner un Blitz uns bröcht hebben, in de ool Kamer rinweihen.
Geiht uk ohne mi
Lüüd gahn wieter mit de Tiet
Geiht uk ohne Striet
geiht doch allens ohne mi.
Leppt sik allns trecht
geiht uk ohn
dat ik wat segg
ümmer find sik een Utweg
leppt sik allens trecht.
Herrlig is dat nich to gahn
wenn de annern al opstahn
heff ik ja uk fröher daan
man nu geneet ik nich to gahn.
Binnendöör
nix vör
un nich fragen
wo dat weer
harr'k wat vör
wurr'k blots stören
beter is't
heff nix vör.
Geiht uk ohne dit, dat is wohr
Sorgen hebbt wi noog, sünd uk morgen dor.
Geiht uk ohn dat ik mi dor an quääl
geiht uk so, wenn ik we'r fähl.
Dat Beduern lohnt doch keen Stück
laat se luern kriegen all op Schick
Mark, dat Truern bringt mi nix mehr
Laat dat, wo't begraven weer.
Binnen blieven
denk an ole Tieden
sik nich um de niegen strieden.
binnen blieven
sünd Tieden
för de niegen.
T.u.M.V.I.
