Daak, Daak, Daak - Fleitjepiepen kunnst wull dorto seggen, denn de bummelig 1000 Lüüd un mehr, de jüst as wi op een staatsche Füerwarks-Spektakel över de Hamborger Haven luert hebben, kreegen man jüst dat to sehen, wat in de Merren vun een poor Lüüd in de Gang sett wurr, de Rest kunnst blots ahnen un hören, to sehen weer nix. De anner Dag sehgst to'n Bispill bi de Alster, woveel vun de Füerwarkssaken överbleven sünd, sünnerlig all de lütt Hölters leegen an de Kant un kunnen jüst as de poor Buddeln betügen, wat dor los ween weer. Un los weer dor wat, sünnerlig op de Reeperbahn, de Lüüd leepen al op de Straat, so vull weer dat, all tomaal luut un vergnöögt op to. Un luut wurr dat uk noch in Liebe ehr Stuuv, as ik mit een lütt Wunnerlicht in de Gang weer un de Smookmeller sien gräsig Fleuten ruutleet. Ohauaha. Knapp an süsstig un keen beten klöger. Dat schall nu aver losgahn, heff mi een Psycho-Blatt köfft, vull mit kloge Wöer över dat Loslaten un Ut'nannerkamen. Dor kann ik noch een Masse vun lehren. Sünnerlig rechtiedig mit een Saak optoholen un dorför mit een anner Saak in de Gang kamen.Un dat is hüüt al so wiet ween, Telefun is binah nich mehr koolt wurrn, Tatort utmaakt, Keyboard anmaakt un dat erste Leed för dit Johr opnahmen. Blog muss sein. Laat sik dat 2012 düchtig guud gahn, uk wenn dat mit de Sünnschiendage nich ümmer so geiht, as een sik dat uträken much.
Woveel bleev uns
wurrn wi blots de Sünnschiendage tellen?
Woveel bleev
weer de Rägentiet verloren?
Woveel kunnen wi vun uns Leven vertellen?
Ik för mien Deel warr mi
de Kummerkammerdage wohren.
Woveel bleev uns
wurrn wi blots de langen Wege tellen
mit de wi de wide Welt dörmetten hebben?
Woveel bleev uns
kunnen wi nich dorvun vertellen
wenn wi, wat in de Neegde wasst, nich kennen.
Jede Minsch sien egen Räken.
Jede Minsch sien egen Book.
Keen Minsch mutt sik verstecken.
De lüttste tellt hier ook.
Woveel bleev
wurrn wi blots vun grote Lüüd vertellen
un keeneen wußt, wat de Nahwer för uns dä?
Woveel bleev
harr blots de König wat to mellen
un nich uk de klogen Wöer, wat de Narr eenst to uns sä?
Woveel bleev
wurr'k vun güstern blots vertellen
as geev't keen hüüt, keen morgen achteran?
Woveel bleev
kunn'k mi de anner nich vörstellen
em nich seh un nich mehr an em denken kann?
Jede Minsch hett sien Bedüden.
Jede Minsch - een eegen Licht.
För jedereen lohnt't Glockenlüden
wenn wi em to Stääd hendriggt.
T.u.M.V.I.
