Tunesien - dat is nu uk al'n poor Johr her, mit'n LW5-Wehdag-Rüüch henfohrt, dat ik denn doch eenmol in mien Leven na Africa keem, so säen se in de Römertiet un denn wengst een Idee kregen vun de allinclusive-Ferien, de sik to'n Bispill mien Football-Kamraden gönnen af un an. Nu fohren se lever na de Türkei, dor is dat jüst so guud, man wat mag dor nu los ween in dat dor Land, wo Du egentlig meent hest, dor weer'n beten mehr Licht un Luft as in Algerien, wo't ganz leeg weer. Aver nu weeten wi all'n beten mehr, dat is ja nu anners kamen, un de Kolleeg, de mi mitnahmen hett, maakt sik so sien Gedanken över de Lüüd un dat Land, wo't disse blagen Dören gifft.
Op de Reis heff ik een Stutz vun Biller - swart/witt maakt, de richtig scharp weern; dat heff ik leider nie we'r henkregen. Leeg sach an dat Licht.
De Text vun disse Leed, de heff ik hüüt morgen gau in de letzten Minuten vör't Opstahn schreven, so gahn de platdüüschen Wöer dör mien Riemel-Denken, heff se hüüt avend henbagen, bit dor so wat as'n Leed bi ruutkeem. Egentlig bün'k jüst in so'n Flach vun "Nich hier, nich dor", "nich Fisch, nich Fleesch"; as weer't so wegen de Witterung un een Tiet, de wull ut nix anners as ut't Töven op dat Vörjohr besteiht.Dor buukst wengst in Gedanken 'n bet wat, wat Di warmen deit.
Noch een Woord
an de Poort
segg ik Di
bliev bi mi
denn ik kaam
doch hüüt avend
we'r torüch
na Di.
Noch een Blick
in Dien Oog
för dat Lück
nie genoog
dorum kaam'k
hüüt avend
torüch.
Oh Liebe, oh Liebe
ik bleev geern bi Di
man dat Leven röppt
allens löppt
un nix geiht na mi.
Noch een Kuß
un denn's Schluß
denn geiht ruut
vör de Dör.
Noch'n Strakeln
över Dien Wang
ach, de Dag
de warrt lang.
Noch een Woord
noch een Blick
eenmol strakeln
un sik gau umfaten
un bün Di neeg.
Noch een Woord
an de Poort
een mien Schatz
laat mi gahn
warr hüüt avend
wedderkamen.
T.u.M. V.I.
