Empathie- dat Woord heff ik uk erst laat lehrt, man hett duert, denn mi stunn de Spott un Ironie in de Weg, de ik vun NF mitkregen heff. Dat Afstempeln un Afhaken geeng binah vun alleen, dor weer de eene Keerl een "vullfretten Schwien" oder een lütt Fru man blots so'n "Stackel". De nu gor nich mit de Welt kloorkeem, de mußt denn ja na Schleswig. Dortwischen weer dat wiete Feld vun "sülven schuld". Midlerwiel hest al veel sehen, höört un sülven beläävt, sünnerlig wenn Du Schoolmeister büst an een School, wo Kinner oplopen, de nich vun so'n "Schöner Wahnen"-Quarteer kamen.Dor geev't veel to vertellen.
Disse Leed geiht torüch op een Utstellen in Hamborg, wo junge Billermakers ehr Saken in de Diektorhall ophungen harrn. Een weer mank de ganz Dicken un de ganz Magern ween un de Biller hebben Di dat ganze Elend vertellt.
Steihst dorvör un kannst dat nich begriepen.
Steihst dorvör un fraagst, wo't angahn kann.
De jungen Lüüd, de dünnen un de dicken
wo sik keen an't Leven freuen kann.
Steihst dorvör un denkst, wat is de mager.
Worum will se sik verhungern ut de Welt?
Schall doch leven un is nu op'T Lager
as wenn ehr hier rein nix mang uns annern höllt.
Steihst dorvör un sühst em dor Verstick spälen.
He is so groot, so dick un veel to swoor.
Wat mutt he sik dör't Leven quälen.
Jede Dag tehrt an em, as weer't een Johr.
Steihst dorvör un denkst, kött Di blots leed doon
de Spott, de sunst hest, kannst Di sporen.
Jede Schrää, de piert, de se ehren Weg gahn
de Richt na buten geeng verloren.
Steihst dorvör un denkst, kannst nix bi maken.
Schullst Di graleeren, dat Du büst, de Du wurrst
ohn Bangween eten gahn un kaken.
Man wat maakt in Dien Wahnung de Schurrmurr.
T.u.M.V.I.
