2,20 DM hett een Swart-Witt-Film för mien Iso Rapid Kamera kost; dat weer natürlig veel Geld för een Schöler-Knipp. Man wat bün ik froh, wat ik een poor Filme wegknipst heff un dor sogor op kamen bün, wat anners as blots Lüüd optonähmen; so keem dat denn uk to disse Bild vun Strucklahnungshörn, wat ümmer de Heimat-Haven för mi weer un blieven warrt; so as he de Haven för dat Torüch- un Wegfohren för de Pellwormers is. Bild heff ik al mol nahmen för mien tweete Gedichtband, wo ik we'r wat utglieken wull, denn in mien erste Band weer ik doch orig hart in de Gang ween mit mien Erinnern. So weer dat uk hüüt. Dat erste Leed, wat ik hüüt maakt heff, dat weer we'r so'n leege Singsang, as ik dor bald 100 Stück vun heff; de blifft in't Datei-Archiv, de schall hier nich herin. Man disse tweete, dat weer egentlig gor nich meent as Leed, man schull een lütt Kinnerbook-Idee vörut gahn, wat denn bi't Schrieven ganz anners wurr, as ik dat vör harr. Mol sehen, wat ik dor noch wat ut maak. Aver ik meent, dat weer nu Tiet un rieten de Truer-Döker vun mien Kinnertiet-Erinnern weg. Na, ganz hett nich lückt. Op eenmol keem mi dat an, wo hart dat mien Vadder ankamen is, as ik mol för länger weg schull. Gifft so Momenten in't Leven, de liggen as Wackersteene in dien Hart. So is dat sach uk mit dat Heimweh un de Leev. Hüüt morgen bün'k noch mol we'r na Pellworm surft, na dat Warft-Café un de Websiet dorto: http://www.warft-cafe-pellworm.de - nä, dor kannst di veel afkieken, wat een wodennig anfaten kann, man wat dor uk een lange Weg nödig is, ehrer dor so een feine Saak ruutbottert.
Nähm een lütt Schüffel, een lütt Rüffel, een lütt Rief.
Gah dör mien Kopp, söök gude Saken, wo ik över schriev
Liggen sach noch helle Ogenblicken ünner all den Schutt
haut ik bi't Erinnern allens twei un in de Dutt.
Warr mol hier un dor'n beten graven
wat dor noch wat liggt.
Hett mien Kummerkopp wegschaven
harr keen Lust an dat bet Licht.
Warr'n beten wöhlen, söken
worum schull't nich doch wat geven
wo ganz lütt to läsen is:
"weer een feine Leven!"
Nähm een Dook, een lütte Schüttel, een bet Water un noch Pril
weil ik hier un dor de Stoff vun de olen Biller rünnerspölen will.
Geev nich blots Momenten, de maken Angst un bang.
Erinnern an de schönsten Saken släppt binah to lang.
Kunn doch angahn, wat uk vun mien junge Johren
dat Erinnern lohnt.
Worum nich dat Gude mol verwohren
as de anner Olen dat doon.
Warr versöken graven, läsen un warr sach wat finnen
wat döcht, wat lücht, un ik weet, ik bün't.
T.u.M.V.I.
