Dor harr k ja ruhig in't Blatt kieken kunnt; man ik weer hüüt morgen bang för slechte Narichten, denn alleen dat, wat ik över de rechten Gewalt-Aapen lääst heff, leet mi vun Klock dree an nich mehr slapen. Aver denn keem dat in de School knüppeldick. So bün ik noch nie pedd wurrn un dat an den letzten Dag, wo du di nich to Wehr setten kannst un as een anschaten Indjaner an dat beten fastholen deist, wat di bleven is. Man so'n ool Mohikaner is taag. Nu warr ik we'r tutsig un gah dorgegen an, wo ik vörhen noch allens hensmieten wull. Wo Rook is, dor is Füer, un wo dat wat to kritikastern gifft, dor gifft dat uk Ursaak för. Een slecht Geweten heff ik so un so, jede Dag um dat een un dat anner. Man ik kann uk wat vörwiesen un ümmer mutt een denken an dat kloge plattdüütsche Woord: De sik för Schiet höllt, warrt uk för Schiet ansehen. Un dor heff ik al lang keen Ursaak för. Nich toletz uk wegen disse Flag, de ik ja neben mien anner Opgaven plögen un plägen do. Dorum wünsch ik mi un natürlig Jem all dor buten un natürlig uk de, de mi noch nich funnen hebben un uk nie nich finnen warrn, een guden Summer mit gude Narichten, vun de dat hüüt uk twee geev, dat weern de Tüügnisse, wo dat ja nu de "Führungs-Krüzen" gifft. Weern bi de Kinner uk dor, wo dat een Vadder fein lieden mag. Man dörven de Kinner beter ween in de School, as ehr Ool dat weer? Ik weet ja nich. Kann mi so un so blots wunnern, över de Talenten un Möglichkeiten vun mien Kinner, dor bün ik man blots eentallig gegen. Lever Moby Dick as Käpt'n Ahab.
Dat hett setten, ik graleer.
Warr 'k nich vergetten, wat hüüt weer.
Piert gewaltig, glööv mi dat.
Jem weten sach, worum un wat.
Dat hett setten; dat kregen Jem trecht.
Mag ween, so un so harrn Jem recht.
Liekers warrn Jem dat mol spören
wo't is, wenn se Jem pedden.
Dat hett setten, dat heff'k markt.
Hoff, wat Jem 't mol so gahn wart.
Ik för mien Deel, ik warr ut lehren
mi in Tokunft eerst recht to wehren.
Dat hett setten, dat nähm ik mit.
Fraag mi, wat dor noch achter sitt.
Seh Jem nu beter, dat hebben Jem wullt.
Ik för mien Deel denk, sülven schuld.
Dat hett setten, ik spöör den Slag.
Utschännt de Dag un uk de Nach.
Wo lang dat duert, warrn wi sehen.
Jem könen sik freuen, an wat Jem mi däen.
T.u.M.V.I.
