Ruhige Sackgassenlage - dor steiht dat Huus, wat ik mi bi den Makler in't Finster ankeken heff, na'n lange Tour dör de Giebelstadt sogoor funn un wat denn natürlig dat trurigste Huus vun een ganze Straat weer, in de Sackgasse stunn, aver direktemang an de Krüüzung. Dach uk, wat du nich uk af un an in dien Leven in so'n stille Weg fastsitten deist, wo du uk blots dor ruutkummst, wo du rinfohrt büst. Denk jüst an een Fründ, de sitt dor nu in so'n stille Truerhuus fast un find uk ganz slech dor ruut. Wo kunn ik em helpen? Villicht schriev ik em, wat för Böker ik jüst lääst heff: "Böse Philosophen", kloge Lüd, de sik aver op den Gloven an een Güntsiet nich mehr inlaten wullen un de gude Minschenwelt mit de Minsch sülven opbuun muchen. Lääst heff ik uk bi Watzlawick, de wiest, wodennig du di sülven ut dat Kummerhock ruutbringen laten kannst. Mußt blots an dien Verstand vörbikamen, de sik dör nix un we'r nix övertügen lett.Aver ik mag mi sülven uk al lang nix glöven; jüst geiht't'n beten beter, dor schallst uk eerstmol mit trechtkamen. denk natürlig ümmer, wat ik mi dor villicht uk beleeg; man geneet, dat ik jüst an't Schrieven bün un dat is nich blots disse Blog, wo'k noch gau enn lütte Leed rinstellen will, dat is uk een lütt Book, wo'k mien Leedermaker-Leven dörgah. Bün jüst dor, wo wi mien Platte opnahmen hebben un mi een Journalist de Maag rein maakt, weil em de Platte so rein gor nich gefull. Weert umsunst - disse Platte op platt oder is't uk so ganz umsunst, dor över to schrieven? Hett se geven; weer een lütte Deel vun disse plattdütsche Blangenbi-Welt; warrt geven - dissen lütten Lex; hett mol eener över sien Leedermakerjohren schreven; sien Schrieven dor uk so'n beten an öövt. Dor helpt uk disse Blog,dat mien schreven Platt noch'n beten smiediger un natürliger warrt.
Bün wedder dor
mögen jem mi noch kennen?
Hoor geeng verloren
mußt ik mi an wennen.
Wat ik noch kann
de Leeder un de Sang
Gitarr, Klaveer
de ganze ole Klang.
Bün wedder dor
na, weet ik, wo veel Johr.
Bi't Huus ganz alleen
süht un hört mi meist keeneen.
Froh, dat ik noch lääv
noch lang nich över de Schrääv
un dat een un anner
nieg Leed för jem heff.
Bün wedder dor
stah we'r vör de Lüüd.
Na so veel Johr
wurr dat wedder Tiet.
Wat weer schaad
dat denk ik mi
denn een Dag
is't ut un vrbi.
Bün wedder dor
uk wenn'k mi binah verloor.
Leeg't an de Tiet
Mit de Welt blots Larm un Striet.
Nu is't egaal
hest keen Wahl
nu heff ik lehrt:
kummst över de Hund, kummst över de Steert.
Bün wedder dor
un freu mi, jem sünd kamen.
Jem, du un ik
maken uns een schöne Avend.
Mundvull Snack
un een bet Musik
för jedereen
spääl ik noch sien Stück.
T.u.M.V.I.
