Leider heff ik nich in den Mai danzt, as ik mi dat vörnahmen harrn, wenn uk blots so half un half, bün in de niege Maand rinslapen un disse Sünnschiendag al siet Klock 3 in de Gang. Dor heff ik mi de Cumputer grepen un an den Lex wieterschreven, wo ik al siet verleden Friedag bi bün un de ik hoffentlig uk to'n gude Enne bringen warr. Dorbi harr ik uk Ursaak un erinnern mi an den Ogenblick, as mi een stille junge Mann fragte, wat wi nich tohopen Musik maken schullen. He späälte Gitarr un wat ik dor an de Orgel vörwiest harr, dor leet sik doch wat maken. Un recht harr he, Werner K., wi kreegen dat hen, nich toletz weil he so'n stille Oort harr, mit de he sik guud dörsetten un dat Friesen-Phlegma, wat wi annern in de Kapell harrn, överdüweln kunn. Toletz wull't denn nich recht wietergahn mit unse Musik, mit dat Leven in NF un denn geeng he wiet weg in een Land güntsiet de Bargen. Mi keemen een poor vun de Momenten an, de wi domols läävten. Dor seet ik in sien Manta A, de he sik as Maler-Gesell harr kopen kunnt un wo een herrlig in sitten un fohren kunn. De Waag weer för'n lütte Utflug na un mit een fröhlige un junge Deern dat beste, wat een hebben kunn. De Waag heff ik hüüt we'r sehen op een Oldtiemer-Paraad, harr uk dat Handbook "Manta A -Wie helfe ich mir selbst" in de Hand; dat geev't uk för de Askona A, de Vadder harr, överhaupt weern dor herrlige Opels, keen bösen, to sehen. De Kapitän 54, de ik ja uk mol kopen wull, de Kadett B, de Vadder ja uk harr un as Krönung een swatte Olympia Johrgang 51, so schmuck un original seegh he ut. In'n Manta harrn se noch een häkelte Toiletenpapierrull rindaan, wat natürlig 'n bet överdreven weer. Aver wat noch dat Vertellen lohnt: Noch nie heff ik in Lübeck so veel Platt spontan snacken hört as op disse Oldtiemer-Mess. Dor weern Keerls ünner sik un mit "ehr" Lieblinge to Gang un dat hett dat wull daan, wat dat Platt sik dor inslieken kunn. Schön. Mit de Musik, de ik för dissen Text maakt heff, kann ik nich deenen, de lütt Koort vun mien Kamera lett sik nich umstellen. Pech.
Funn een Grund
un denken mi torüch in de frhen Johren.
Funn een Grund
un lang dorhen
wo wi de Erinnern wohren.
Dor weer een Naam un dat Gesicht
wo veel ik noch weet
man wo veel uk wedder nich.
Funn een Grund
un denken we'r an di trüch.
Seh de Oort
wo du wat maakst
de is anners as mien.
Weerst akkuraat, wußt, wat du wullt
un kunnst swiegen.
Dor is dat Geföhl
dat ik mit di veel mehr verlor
as dat lütt bt Msik
wat ik in mien Erinern wohr.
'k lehrt, du
gengst mit Minschen anners um as ik.
Still mit Bedacht
weerst jst so half willkamen as ik.
'k wußt, du harst dien Vadder fröh verloren
seh dien Mudder alleenig pütjern
in een lütte Goorn.
Fraag i, weern
wi noch'n Stück bet wieterkamen.
Sääst een Dag still
du wurrst na'n Land över de Bargen gahn.
Dor kunnst mehr as wat wi annern wullen.
Musik geeng to Enn un de Frünschop
de wi worhen schullen.
Eenmol hebben
wi Frünne uns
noch weddersehen
as wi vun wiet un siet
we'r na unse Insel keemen.
Man unse Musik un unse Tiet
blots Biller un Laarm.
Man wat wi
domols
waagt un däen
beheel sien Charme.
T.u.M.V.I.
