Verzettel dich nicht, dat heff ik al veel mol hört, denn vun de Ideen her bün ik Goliath, man vun't Trechtkriegen her ehrer David; dorum schull ik, wo ik nu schriev un schriev un schriev, mien lütt Blog in Freden laten.Aver nu dach ik, dat ik för mien lütt Book ja in de tokamen Daag wat vun mien erste Optritt bi "Talk op Platt" vertellen warr. Un dat erste Leed, wat ik dor sung, direktemang na de Tagesschau, dat weer disse Song, de ik op düütsch un op plattdüütsch schreven un op de düster CD ruutbröcht heff. Ik mag mi lever nich mehr anhören, wo dat wull klungen het, de Talk-Op-Platt-Live-Opnahm vun dit Leed, wohrschienlig heff ik uk veel to gau späält un vull Panik na de Kamera keeken. Kreeg erst annerletz vun een Schriever ut Grönwohld bedüüd, ik weer ja nu veel beter as domols. Dor mußt ik noch'n Deel Leeder mehr vördrägen. Uk an een Flügel, een Bösendorfer, denn ik wull keen Steinway mehr. Mit disse wunnerboor Instrument keem ik nu aver rein gor nich trecht. Ennerlei, tempi passati, seggt de Latiensche, de Tiet is dor överweg gahn, leider ja uk över de Sendung, wo ik wengst fiev mol ween bün. Dat weer jedes Mol för sik een Fest. Nich unbedingt för de Oogen. Mien Frünne fragten, wat denn de dor Keerl mit de Jack in so'n scheußlig Gröön vörstellt harr; de harr ümmer na de Kamera keken un "echt" stört. Dat weer de Bürgermeister, de kunn sach veel, man Platt kunn he nich. Un so weer't egentlig ümmer; de Lüüd, de na de Sendung keemen un tokieken wulln, interesseert blots, wat dor fernsehmäßig passeert. In't Café Royal hebben de Lüüd dat wull överdreven, denn bi dat letzte Maal, wo ik vör de Kamera weer, seet ik in de Eck un harr keen Bambusen achter mi.
Ik hör de Nahwer lopen
mien Nahwer find keen Ruh
he much ja so gern slapen
ik maak "Schubidubidu".
Ik hör mien Nahwer lopen
mien Nahwer warrt verrückt
denn ik heff hüüt Nach een Deern
un hüüt avend warrt dat schön.
To luut, to luut, to luut, to luut!
Wat is dat blots för'n Larm hier?
To luut to luut, to luut, to luut.
Wat is dat blots för'n Larm.
Ik hör mien Nahwer seggen
wat is dat blots för'n Mann?
he pedd so op de Dälen un dat Radio is an.
Wat föhrt de Minsch för'n Leven?
Man mutt sik rein geneeren!
De ganze Dag to Bett
un in de Nach hett he sien Deern.
To luut...
Worum kann de Minsch denn nich in
Freden leven?
Worum find de Minsch denn nie sien Ruh?
Worum kann de Minsch denn nich mol Freden geven?
Worum bün ik nich alleen?
Mutt dor noch een anner ween?
Ik hör mien Nahwer kamen,
Glieks stahn se vör mien Dör.
Se hebben sik wat vörnahmen
un glieks gifft dat een Mallöör.
Se köönt dat nich verwinnen
wo ik hier baben lääv
Ik stah al an mien Finster
seh, wo ik dor nerren klääv.
To luut..
T.u.M.V.I.
