Drei Stunden meiner Lebenszeit - harr ehr Mann klaagt, de sogoor een Promi in de Giebelstadt is un nu umsunst för nix un wieter nix wegen sien Fruu ünner de Uutguss vun de Köök legen harr un dat Rohr liekers nich dicht kreeg. Dat harr uk vun mi ween kunnt; denn för de Praxis weer ik noch nie de Mann. "Laß di Profis transportieren" stunn op de Kartuns, de ik alleenig een Trepp na'n Böön hochwöltern dää. För den Ogenblick heff'k sogoor dat Geföhl, ik harr mehr Levenstiet, denn siet dat Fernsehen ut is - nu bald twee Wäken - kann ik mehr opstellen as sunst. Harr uk de Stünn över un kieken to bi dat Footballspill vun mien lütt Dochter, de mit ehr Mannschaft mit1:8 ünnergahn is, aver wo se ehr Tor för de Ehr nu binah ganz to'n Sluß henkregen, weer't doch för all we'r schön, denn de Trainer vun de annern fung an't Enne an to bölken. Wi harrn dat Bölken na de Halftiet opgeven, sühst wull, de Kinner spälten beter as vörher. Dat kunn mi een Lehr sien, wenn't nich so hart weer totokieken un still to blieven, wenn dor noch rein keen Zug in dat Spälen is.
Dat hiere Leed heff ik ut luter Gift un Wellerligkeit opnahmen, wull't doch güstern rein överhaupt nich lücken. Dat kunn ik ja nu gor nich op mi sitten laten. Lääst heff ik in dat letzte Interview vun John Lennon, wat 30 Johr in den Schrievdisch vun een Schriever liggen bleven weer. Gewaltig, wat ik mi dor ünnerstrieken kunn. Wat he sää vun de Wirklichkeit, de wi uns kunstrueerten, wo hart em dat Schrieven vun de Kritikasters ankeem, de em sien 150 Millionen vörsmeeten, wo verleevt he weer in sik sülvst un wo sien Fru em ruuthuilpen harr, wo nervöös he weer, wo wenig Geduld he harr, un wo an all dat sien "Narzißmus" an schuld weer. Sühst wull, heff ik dacht, Künstlerpech, sünd wi denn all so strickt oder doch so verscheden as de Minschen nu mol sünd.
Wo kann't blots angahn?
Wo kann dat ween?
So'n Kerrl hett't noch nie geven.
Ogen in'n Kopp
un süht nich, dor steiht STOP
höllt dor nich mit op.
Womit - will'k di seggen:
Allens swart to sehen
in Brast un Gift un Gall
gegen binah jedereen.
Allens slecht to maken
bit em gor nix mehr gefallt.
Wennehr is't dormit all.
Ik dää mi leed, wenn ik so weer.
Man ik weet, dat ik so weer.
Wo kann't blots angahn?
Kannst mi dat vertellen.?
So wat mag sik keen vörstellen:
Ohren an de Kopp
un kann nich hören
dat "Paß op!"
büst jüst bi, di to verleeren.
Wodennig will'k di seggen
mit dat Gruveln un dat Biestern in dat Narrenswo
wo di keeneen lachen süht un gor keeneen is froh.
Ik dää mi leed, wenn ik so weer.
Man ik weet, dat ik so weer.
Wo kann't blots angahn
hett he gor keen Hart?
Deit he sik denn nich sülvst'n beten leed?
Maarkt he denn nich
wat't vun't Klagen
gort nix beter warrt.
Un deit, as wenn he allens beter weet.
Worum - will'k di seggen
gahn de Minschen
all een anner Weg?
Worum sehen se hooch
un nich wat nerren liggt.?
Worum gahn se wiet
uk wenn ehr nümmers helpen deit?
Worum meenst du, dat sik allens blots um een - di - dreiht?
Ik dää mi leed, wenn ik so weer.
Man ik weet, dat ik so weer.
T.u.M.V.I.
