Mills-brotheresk - so schull dit Leed hier klingen, man dor is nix na kamen; wurr so'n stille Koppküssen-Singsang. Wul uk blots noch, ehrer de Nacht kummt, gau mol gröten all de doren, de hier ümmer mol rinkieken un de't nich doon, wink ik uk eenfach vun hier to, wo ik jüst sitten do, op mien ool Sofa, dat Laptop op de Kneen un de Hunger, de mi ümmer veel to laat ankummt. An't Telefun dat Hamborger un dat Giebelstadtleven dördeklineert, vörher mt de Footballers palavert; Training so oder so; hen na Kiel un wedder trüch, dor lehrt, wo wenig Plattdüütsch in de Schoolmeister-Utbilden överblieven warrt; binah to lang un doch umsunst töövt, ehrer een Examen bestahn wurr, twee Stünnen över ool Theoderich tobröcht un 'n Tietlang an mien niege Projekt arbeit, dat ik hier villicht uk noch vörstellen warr, wenn'k noch'n Stück wieterkamen bün. Un bi't Opstahn de herrlige Musik vun de Mills-Brothers hört, de ik so scheußlig geern nasungen harr. Aver dat Hiere is nu överhaupt nich to verglieken, man dat ik de Küll geneeten do, wenn'k man so'n bet ünnerkrupen kann, dat kann ik togeven.
