Instant Karma - dat Ogenblicks-Sott; kann aver uk op Pech ruutlopen oder weer dat doch wedder blots mien Tutthaftigkeit, dor mutt ik nochmol de "Mensing" dörblädern, denn de Wöer mußt ik egentlig bookstabeeren lehren: "Tüffel 18" un "Tutthack", dat kreeg ik veel seggt, höört wull uk to een Lehrtiet to; de ik sodennig nich harr, denn um dat Maken un Doon heff ik fröh een groten Bagen maakt, dor weer toveel vun "Satan" twischen, dat rutscht de Ool man gau ruut, wenn een Saak nich wull, as he dat vörharr. "Frustrationstoleranz" seggt se op düütsch dorto un de tendeert bi een as mi mehr na nullkummanull, as na nullkummafiev. So geeng dat güstern uk mien Kolleeg, de glieks twee Kunzerten an twee Dage organiseer un de ganze Kraam mit de Pietsch un lude Wöer regeert, sodennig geeng dat Gude bi dat Schöne egentlig verloren. Verloren is leider uk mien lütt rode Kamera; de mi, dat kannst sogor bi dat letzte Video sehen, bi't Utstellen ut de Hand rutscht, op de Footbaden dunnert, nu steiht dor "Objektiv versperrt" un de Unkel vun Saturn meent:"Exitus". Ik heff hüüt al dacht: Wat Schiet, "Ebay" statt "Exitus", mol sehen, wat ik een frische krieg. De Lust, hier gau wat rintostellen is groot, aver de Technik dörvt mi nich gor to veel strapazeeren, sunst is "Satan" nich wiet.Leege Drööm weern dat hüüt morgen, haalt mi veer Kinner vör de Dör, wull mit ehr schimpen, dor bün ik lever waken wurrn, sodennig bruukt wi all tomaal frie Dage oder uk nich, denn mit de frie Dage verleert de ganze Saak den Zug. "Dieser Ball hat keinen Zug", sä Footballer-Fründ Harm, wenn de Ball nich maakt, wat he kunn oder wull. So stell ik fröh in de Morgen noch dat letzte lütte Video, wat vun mien lütt Kamera nableven is, in mien Blog un grööt Jem all un wünsch de Lüüd "gute Verrichtung". Kunn uk mol den patenten Timmermann gröten, de vör mien Finster ganz alleen un stüttig een feinen Wintergoorn opbuut. Schaad, wat dat nich mien is, will ik de annern man fein gönnen.
Ach, wat is dat schöön to liggen
al'n poor Leeder vörtosingen
sik wat Schönes utklabüstern
wat leeg is, eenfach wegtopüstern.
Ach wat is doch wenig veel
keen Jachtern, Hart warrt sinnig heel
Strieten, Janken laten na
wenn ik in mien Kopp langsgah.
Lehrt to laat meist disse Kunst
so veel Dage ganz umsunst
worum heff ik mi dat andaan
dat ewig lang in't Dustern Stahn.
Ach, wo eenfach is de Weg
na buten, kriggst we'r wat torecht
fungst an un weer binah ganz licht
frie Bahn un gude Sicht.
Ach, wo guud weer doch dat Leven
kunn een sien Sünden sik vergeven
slecht Geweten swoor as Blie
ohne, Chott, wat föhlst di frie.
Ik versöök mi in de Kunst
rin in't Leven, wat schallst sunst
leven as de annern doon
nich länger mehr in't Dustern stahn.
T.u.M.V.I.
