Inverstahn - worum uk nich. Kannst nich blots in't "Gegenangahn" dat Leven spören. Seh mi sunst so scheußlig vör un hool de Spott torüch, denn ik truu mi nich mehr, wat ik noch de Ton drapen do in disse operklärten un korrekten Tieden. Harr een Lex to faten, dor geeng dat um dat "Burn out". Dor hett een Psycho sik över utlaten. He meent, se harrn fröher de Lüüd eerstmol so wiet bringen wullt, dat de uk insehen, wat mit ehr is. Wenn se dat nich glieks däen, wurr ehr dat uk mol mit de Holthamer bibröcht. Nu weern se so wiet, wat se ehr dat Recht geven, sik hart un taag to geven, denn dat bruukt se, wenn se den Dag överstahn wullen.As ik dat lääst heff, kunn ik uk een poor Kollegens beter begriepen. Mi sülven egentlig uk, denn de Psycho tellt uk all de dor Symptome ut, wo een Burn-out achter stahn kunn.Dat mutt nich ümmer glieks Tranen un över de Kopp scheten sien. Kann uk een anner Süük ween oder wat du ut'nannergeihst oder sogor weer möglig, wat een dat HWS-Biographie weer. Nanu, wat schull dat denn vörstellen? Nu harr ik ja wat, geng vun de een Kolleeg na de anner un fraagt, wat se wußten, wat de dree Bookstaven vörstellten. Jedereen keem glieks mit "Halswirbelsyndrom", man dat geeng um de Partners, mit de du mank de Laken to Gang weerst un du ehr uk noch oft uttuschen däst. Geev denn doch glieks wat to lachen. Hetzt hef ik hüüt uk so'n beten över de Madame, de ümmer eerstmol Chef-Bedeenung hebben will, ehrer se mit een Kolleeg doröver snackt. Egentlig allens ohn veel Bedüden, man de Nachten sünd so, dat ik doch dorum nich recht slapen kann; toveel warrtin mien Brägen dörwöltert. Schön weer de Mundvull Snack mit mien Jung, de sik över sien Aventüer in Berlin utlaten hett un wodennig he mit de Bagaluten ümgeiht, de du as junge Minsch nu mol in de Mööt kummst.
Du hest recht, ik denk toveel an dat, wat weer
an wat nich ween kunn
wo dat weer
an dat, wat ik seggt heff
un meen't nu nich mehr.
Du hest recht, wenn du seggst,
mien Kopp kummt nich to Ruh.
Maakt sik so veel vör
över wat ween is un wat weer.
Du hest recht, wenn du seggst
mark sülven, kaam nich trecht
vun't Denken mööd un scheußlig möör
nähm mi een anner Leven vör.
Du hest recht, wenn du seggst
un ik meen, ik harr dat al versöcht
hool mit dit un dat hier op
man dor is wat in mien Kopp, dat höllt nich op.
Du hest recht, wenn du meenst
harr een anner Leven verdeent
schull nich na binnen sehen
wat buten is, Frünne harr ik bald keeneen.
Du hest recht, höör, wat du seggst
wünsch mi sülvst, ik kreeg dat trecht
man weet dat uk, dor is wat in de Weg
dat ik, ehrer dat losgeiht, överlegg
un een Stimm in mi binnen
we'r ganz wat anners seggt.
T.u.M.V.I.
