Opdragsleeder - dor heff ik veelen vun maakt. Mehrstendeels weer dat för Hochtieden oder Sülvern Hochtieden. Jüst dorför geev dat in mien Familie een Talent, denn vun Oma ehr Siet schull dat Hochietsmuskanten geven hebben, de sik sodennig ehr Geld verdeenten. Villicht kummt dor mien Riemel-Talent her. Disse Leed hier weer nu för Ewald-Bäcker vun Nordstrand. Ik heff ja nie een vun sien Streifens un Kokens oder vun sien Broot köfft, denn wi weern bi de anner Bäckers vun de Insel, de uns dat Broot in ehr Wagens bröchten. Max Hansen seh ik noch mit de griese VW-Bus bi uns op de Opfohrt hoochkamen. Denn wurr de Waag opmaakt un wat wurr dat dor binnen herrlig rüken. Max fohrt för de Bäcker vun Süderhaven, denn weer dor noch de Bäcker vun Süden, de later sik mit Töpper-Woor een poor Gruschen verdeente, denn weer dor natürlig noch Ernst-Otto, mien ool Spezi vun de Pananma-Red-Tieden un vun dat anner Enne vun'n Osterdiek ut maakt Bäcker Friedrichsen sien Tour. De Ool, meent ik, weer ümmer een Stück wat mehr in de Brast un vull Iever as de stille Max Hansen. Mit Ewald harr ik egentlig nich veel to doon, man he harr mi eenmol fründlig Wöer över mien Sing un Sang seggt, dor bün ik em bit hüt dankbor för, denn sodennig kunn ik mien eersten Leeders uk richtig as Nordstrander Leeder opfaten. Nu harr ik aver "Rosie vun de Bäckerire" besungen, dat weer ja nu Ernst-Otto sien Fru, de mi eenmol scharp angahn weer, weil ik ehr Naam nich richtig utspraken harr. Ehr keem dat op dat lange "o" an. Dat harr ik sodennig ja we'r utgleken. As ik ehr mien rode CD toschickt harr, kreeg ik een "Broot "un "Koken" toschickt, weil de Wöer eenfach Swartbroot un Wittbroot vörstellen däen. De olen plattdüütschen Naams. Ewald hört denn mien Rosie-Leed un wull nu uk een hebben. Eenmol heff ik dat denn uk sungen, man midlerwiel heff ik de Melodie verloren; krieg blots noch de Refrain in de Gang. Eegentlig deit dat ja uk gor nich nödig un stellen dat eed hier herin, aver op de anner Siet mutt ik doch ümmer mol an Ewald denken. He liggt ja nu al op Odenbüll, de Karkhoff vun Nordstrand. Sien Dochter liggt dor uk. Dat Leven hett dat nich uud mit se meent, liekers schall sien düchtig Fru de Bäckerie noch ümmer in de Gang hebben, wat ja uk een Heldensaak is.Ik bün ja uk al so lang un so wiet weg vun mien ole Insel, dat ik de Geschichten vun "mien" Nordstranders uk gor nich mehr vun vörn bit achtern navertellen kunn. Dat kunn een as Ernst-Otto sach, de bit vör een oor Johren noch de Tour över de Insel maakt hett un all de Stücken un de Naams dorto dördeklineeren kunn, man dat warrt he sach nich doon.Ik heff dat ja nu versöcht un meen, wat ik hüüt dat letzte Woord vun mien "Leedermaker-Biographie" schreven heff. Nu is dat blots noch de Fraag, wo, wennehr un wodennig wi ehr ruutbringen könen, ik heff ja nu dor uk so'n beten Hülp un odennig kunn dat doch lücken.
Ewald is unse Bäcker
um Klock veer, dor geiht sien Wecker
un denn sühst du em al toen
twüschen Deeg un Brett un Aven.
Ewald, he mutt sweeten
denn he steiht dor in de Hitten
aver dat maakt em nix ut
denn he singt för sik ganz luut:
Ik bün de Bäcker dicht bi Norden
un na mi, dor köönt jem fohren
man ik kann uk na jem kamen
ennerlei is, wo jem wahnen.
Ik bün Bäcker vun Nordstrand
un ik fohr bit an de Damm.
Ja, ik heff een Sortiment
so wat hest du noch nich kennt.
Ewald Bäcker mit Vergnögen
walkt de Fingers dör de Deeg'n
för de Koken, för dat Broot
un wat de Lüd geern eten doot.
Ewald Bäcker, he mutt weten
wat de Minschen geern eneten
Torten, Streifen, Stuten
för all de doren Leckersnuten.
Ewald hett Talenten:späält Treckfiedel för de Fremden.
He is Dieksmusikant
singt jem vun de Nordseestrand.
Ewald Bäcker sä mol: Ipsen
nu schall dat bald sowiet sien
un du maakst een Leed för mi
nich för de anner Bäckerie.
Du weerst de Bäcker dicht bi Norden....
T.u.M. V.I.
